Het Rotterdamse Roleplayers Gilde

In de meeste RPG's kiest een speler een klasse, en daarmee krijgt hij bepaalde vaardigheden, die zijn speel stijl beinvloeden. Zoals de Palladin in DnD, gebaseerde op de mythes van de nobele ridder.
Er zitten niet veel RP-consecenties aan, binnen de spel wereld. Vaak behoren ze wel tot een order, maar die speelt geen grote rol.

Wat als je bij het ontwerpen van je spellen wereld een meer rigoreus feodeaal systeem zou hebben. Het spelen van een ridder zou dan meer in de spel wereld zijn gegrond. Behalve spel technische voordelen zou de speler ook verplichtingen naar zijn wereld hebben, zoals dienst doen in het koninklijke of pauselijke leger.
Een speler zou dan geridderd moeten zijn, om bepaalde rechten te krijgen, zoals bijvoorbeeld het recht op bepaalde wapenrusting, of om belanstingen te heffen over zijn onderdanen.
In een spel waar je een karakter bouwt door eigenschappen te kopen door punten zou je bijvoorbeeld 'geridderd' als eigenschap moeten krijgen, anders moet je dit tijdens het spel verdienen door nobele daden.

avonturiers die niet geridderd zijn worden gezien als huurlingen of 'hage-ridders', en worden minder vertrouwd.

Tof idee! En natuurlijk moet je de nacht voordat je tot ridder geslagen gaat worden een nacht waken in een kapel. Wat natuurlijk een prachtig moment is om een mysterieuze figuur aan te laten kloppen met een belangrijke brief die bezorgd moet worden bij de koning van een ander rijk.

haha het laatste boek wat tijn heeft gelezen.

DrCaligari schreef:In de meeste RPG's kiest een speler een klasse, en daarmee krijgt hij bepaalde vaardigheden, die zijn speel stijl beinvloeden. Zoals de Palladin in DnD, gebaseerde op de mythes van de nobele ridder.
Er zitten niet veel RP-consecenties aan, binnen de spel wereld. Vaak behoren ze wel tot een order, maar die speelt geen grote rol.

Dat is opvallend. Geldt dat gebrek aan RPG-consequenties van de achtergrond van je character algemeen binnen DnD, of is dat alleen bij de Paladin zo? En is het een praktijkervaring of iets dat expliciet in de regels staat?

Ikzelf ervaar de achtergrond van het personage dat ik speel altijd als belangrijk en richtinggevend. Vaak moet ik me zelfs over achtergrond-gerelateerde overwegingen heenzetten om een soepel verloop van het scenario niet al te zeer te belemmeren. Maar ik vind het qua rollenspel logisch dat mijn gedurende vele jaren opgebouwde achtergrond serieus meespeelt in wie ik ben en wat ik doe, en dan is dat al snel belangrijker dan een eventuele samenwerking met andere helden, vooral als ik die (nog) niet goed ken. Dus als "het scenario" een richting opgaat die behoorlijk afwijkt van wat voor mijn personage normaal is, of daar zelfs duidelijk tegenin gaat, dan ga ik echt niet zomaar mee, en al helemaal niet als de rest van de "party" bestaat uit lieden waar ik pas net kennis mee heb gemaakt.

Dat is opvallend. Geldt dat gebrek aan RPG-consequenties van de achtergrond van je character algemeen binnen DnD, of is dat alleen bij de Paladin zo? En is het een praktijkervaring of iets dat expliciet in de regels staat?

het is meer pratijk ervaring. Het is denk ik resultaat van de rigide klasse struktuur en gebrek aan achtergrond info in de basis boeken. Beetje standaard in de DnD traditie.

In DnD zijn de setting los van de regel boeken, waardoor alles een beetje in de algemeenheden blijft hangen.

Klinkt goed! Op die manier krijgen je PCs en campaign meer richting, doelen en realisme. Doet me denken aan GOT.

Ik zag laatst interessante documentaire serie over middeleeuwen, de 100jarige oorlog en ridderschap onder koning Edward. Deze waardeerde zijn ridders om hun inzet en moed, niet per se om hun afkomst. Daardoor kreeg hij een ridderorde van geridderde veteranen soldaten die voor hem door het vuur zouden gaan.

Die normen en waarden zijn wel interessant, maar tegelijk hebben niet veel spelers die ik ken de paladijn gespeeld, juist omdat ze zo aan hun eer en code moesten voldoen. En dat weer lastig te combineren is met andere typen (Thief).

Maar ja als je een hele party van mensen vind die ridders spelen kun je juist als sfeervolle achtergrond en motivatie gebruiken.