Artikel; Munchkins VS Roleplayers.
Geplaatst: zondag 17 juli 2005, 13:02
Even een ding vooraf;
Ik schijn nogal ongeliefd te zijn wegens mijn sterke mening dus hierbij een poging tot uitleg. Ondanks dat ik een nogal slechte communicator ben hoop ik dat het het een en ander duidelijk maakt (lees door het sarcasme heen).
Oh ja, nog goed nieuws, ik ga Maandag (morgen dus) op vakantie en ondanks dat ik jullie en mijn dierbare computerspelletjes zal missen is het een goede tijd voor mij om mijn meningen te nuanceren en hebben jullie vrij spel om tussen het spelen van world of warcraft, msn'en en powerplayen door mij af te branden zonder gevaar van retaliatie.
Bijvoorbeeld op mijn belabberde schrijfstijl of ongenuanceerde mening over anders spelende.
Hierbij het artikel; Munchkins VS roleplayers
Spelen om te winnen.
Het verschil tussen munchkins en Roleplayers is dat munchkins roleplaying nog steeds volgens de traditie van een spelletje spelen. Als ze lezen in de handboeken die voor de verschillende systemen zijn geschreven dat roleplaying een spel is dat je niet wint dan komen ze tot de conclusie dat ze niet van de andere spelers moeten winnen, maar samen met de andere spelers. De game referee, of zijn characters worden dan de vijand en het verslaan word de eerste objectief van het spel.
Om te winnen zijn grote spieren, magische wapens en veel stats & feats nodig. De referee word uitgedaagd om monsters in grote getallen tegen de spelers aan te gooien zodat ze die met veel machtsvertoon kunnen doden. Zoals in traditionele bord, kaart en computer spelen. Characters worden “tanks” en andere spelers bondgenoten in eeuwige cyclus van kerkers gevuld met ondoden en slachtvelden met kartonborden orks door te vechten, rennend van schat tot schat.
Als je je realiseerd dat je game referee niet je tegenstander is maar een medespeler, noodzakelijk in de creatie van een mooi verhaal, realiseer je je ook dat als je een personage speelt dat minder krachtig is, je daar op niet door hem zal worden gedood. In het ,in mijn ogen, ideale spel spelen de personages van de characters een rol in een grote veranderende wereld neergezet door de referee.
NPC worden net zo belangrijk als PC en het spel gaat om de interactie tussen hen. Als je een NPC dood zullen andere NPC daar op reageren. Je leeft het leven van een persoon in een samenleving en wat je doet heeft invloed. NPC moeten ook hun eigen agenda hebben en niet altijd even doorzichtig. Waarbij munchkins NPC’s er zijn om drie redenen;
1- een ‘missie’ geven aan de spelers, meestal word dit gedaan door een oude tovenaar in een toren en betreft de missie het uitroeien van bandieten of orken.
2- Helpen in een missie door A; het verkoop van wapens en B; het leveren van genezende magie en verschillende spreuk rollen en magische dranken.
3- Dood geslagen worden met het nieuwste magische wapen van de speler en eventueel sterk genoeg zijn om de dreiging te vormen hetzelfde terug te doen. Natuurlijk moeten tegenstanders genoeg schatten leveren om de volgende moeilijkere ‘missie’ te bekostigen.
NPC’s in de wereld van de roleplayers kunnen spelers voor hun eigen doel gebruiken, bevrienden, beliegen, helpen, een dienst leveren, een moord plegen, een moordenaar vangen, de wet volgen, de wet bevechten en veel meer. En ze zijn er, wat ze ook doen er om het verhaal verder te helpen.
Roleplayers spelen het spel om een verhaal te creeren waarin hun personage een rol speelt. (boeken als de stormgebieder triologie van Tanith Lee zijn een goed voorbeeld) waar munchkins de spil van het verhaal zijn en NPC’s alleen opvulling. (films als superman zijn een goed voorbeeld)
Een roleplayer schrijft zijn achtergrond om de referee goede aanknoppings punten te leveren voor het verhaal en om zijn personage een drijfveer te geven voor zijn gedrag en acties. Waar een munchkin zijn achtergrond aanwend om te verklaren waarom hij zo sterk is en waarom hij zonder problemen grot na grot en kerker na kerker uit te roeien van gevaarlijk gespuis.
Als voorbeeld hier twee backgrounds van een personage met drakenbloed, een beschreven door een roleplayer en een door een munchkin. Lees en kijk of jij ze kan plaatsen bij de respectievelijke munchkin en roleplayer.
Otbas werd geboren 26 winters geleden, xijn moeder was een rijke courtisiane in een van de grote Vishi steden, Dorthar. Zij woonde in een groot bordeel versierd met vele wandtapijten, dure kunstschatten haar geschonken door rijke nobelen. Haar vele ongewilde zoons en dochters groeiden op in de straten en konden niet op haar hulp rekenen tenzij ze in de grootste moeilijkheden waar verzijlt geraakt. En dan nog was ze koud en harteloos. Otbas was geboren met een aantal afzichtelijke schubben op zijn onderbuik, die hij angstvallig verborg en zich daarom afzijdig hield van meisjes. Ondanks de liefde die hij voelde voor zijn half zusje, die ook op de straat woonde, Elisius. Een 8 jaar geleden werd hij door een straatbende overvallen nadat hij enkele goudstukken van een nobelen had weten te ontvreemden. Ze stalen alles van hem tot op zijn laatste kleren. Voorzichtig zijn buik bedekend vluchte hij naakt door de straten en stal dure kleren bij een koopman. Zijjn leven niet meer zeker en met twee neven van de koopman op zijn hielen vluchten de stad uit, de woestijn in. Terwijl hij over de oude stenen stadsmuren klom bekeek hij de stoet van de draken koning van de stad, Ramatus Am Dorthar, waarvan werd gezegd dat zijn linkerarm geschebt was en zijn hand een krachtige drakenklauw. In de grote zwarte koets met het draken embleem er op, omgeven door de zilver geklede wachten dacht Otbas heel even een arm te zien gehuld in een lange zwarte handschoen.
In de woestijn gevlucht fantaseerde, ijlend van de koorts en dorst, hoe het zou zijn om in die wagen te zitten naast zijn koningin, de schone Elisius. Otbas kwam terecht in een kleine piraten burcht, gevonden door een slaven stoet terwijl hij lag te sterven in de woestijn. De piraten koning noemde zich Keshaarh Halgaroth Am Vish, alsof hij de koning van de hele woestijn wereld was. Otbas’ draken schubben werden ontdekt door Kesaarh, die hem als bijslaap wou hebben, en werd in plaats van bijslaap kapitein en adviseur van Kesaarh, die bijgelovig als hij was altijd het advies vroeg van Otbas. Kort geleden tijdens een aanval op de burcht door een andere piraten bende ontsnappte Otbas op een kameel uit het paleis en vertrok naar de stad die hem altijd magisch in de oren klonk AvoSul RexItan in het gematigde en kleinere Ethannion, waar hij op zoek ging naar zijn fortuin.
En zo de andere;
otbas vader was een draak in mensegedaante en zijn moeder een krachtige druide van de god lathander doormijn drakebloed heb ik fire immnumity kan ik 3x per dag wal of flame casten en ben ik zo sterk als een draak ik ben (strength 18/00) ik ben een fighterdruid die elke oneven level er een ablity bij krijg op level 3 krijgt fire breeting van 2d6 (…) ik krijg op level 19 wizard spel casten zoals een draak krijg ik als ik level twintig word kan ik naar wil in een draak veranderen dit zijn mijn stats en feats str 18/00 dex 17 con 16 wis 18 (veel bonuspels LOL) int 9 cha 8 (laag voor gamaplay balans) WHO GIVES A DAMN LOL.
Roleplayers proberen een mens zo te spelen dat het een geloofwaardig persoon word met diepgang, Munchkins proberen een willoze machine te spelen met magie als wapens en zes armen (zodat ze tenminste al hun magische wapens kunnen dragen). Zelfs de beste roleplayers hebben nog moeite hun menselijke personage, met gewoon éen class, te spelen en verbeteren elke keer dat ze spelen. Munchkins proberen een überwezen te spelen zonder zich maar een keer druk te maken over hoe zo ‘iemand’ zou denken en alleen hun stats op hun character sheet hebben staan.
Munchkins hebben elk zo een drie to 20 magische voorwerpen, in een groep roleplayers is er een kans dat er een bijzonder wapen of religieus voorwerp opduikt in de groep, als het spel vergevorderd is. En vele npc’s zullen proberen het voorwerp uit handen proberen te nemen, en het verhaal zal er om draaien.
Munchkins maken graag grappen tijdens het spelen, het liefst luidruchtig en het liefst vaak achter elkaar, jezelf regelmatig herhalend en bespreken al hun tacktieken “out of character”. Ze praten niet als, maar voor hun personage en als hun personage ooit wat zegt tegen een andere speler of npc beginnen ze hun zin met; “ik zeg tegen die en die NPC: …”
En even iets van andere aard; standaard beleefdheids regels zouden ook moeten gelden bij een rpg spel. Als drie spelers als hardcore losers keihard zitten te freaken op world of warcraft en een speler zonder noemenswaardig internet samen komen en gesprek hebben voor de sessie, zoek dan een onderwerp anders als world of warcraft zodat de vierde er niet elke keer voor jan lul bij ziet in de aanloop naar de sessie. Laat het dan ook verwijzingen naar dit suffe spel tijdens het rpg’en te maken.
Ik schijn nogal ongeliefd te zijn wegens mijn sterke mening dus hierbij een poging tot uitleg. Ondanks dat ik een nogal slechte communicator ben hoop ik dat het het een en ander duidelijk maakt (lees door het sarcasme heen).
Oh ja, nog goed nieuws, ik ga Maandag (morgen dus) op vakantie en ondanks dat ik jullie en mijn dierbare computerspelletjes zal missen is het een goede tijd voor mij om mijn meningen te nuanceren en hebben jullie vrij spel om tussen het spelen van world of warcraft, msn'en en powerplayen door mij af te branden zonder gevaar van retaliatie.
Bijvoorbeeld op mijn belabberde schrijfstijl of ongenuanceerde mening over anders spelende.
Hierbij het artikel; Munchkins VS roleplayers
Spelen om te winnen.
Het verschil tussen munchkins en Roleplayers is dat munchkins roleplaying nog steeds volgens de traditie van een spelletje spelen. Als ze lezen in de handboeken die voor de verschillende systemen zijn geschreven dat roleplaying een spel is dat je niet wint dan komen ze tot de conclusie dat ze niet van de andere spelers moeten winnen, maar samen met de andere spelers. De game referee, of zijn characters worden dan de vijand en het verslaan word de eerste objectief van het spel.
Om te winnen zijn grote spieren, magische wapens en veel stats & feats nodig. De referee word uitgedaagd om monsters in grote getallen tegen de spelers aan te gooien zodat ze die met veel machtsvertoon kunnen doden. Zoals in traditionele bord, kaart en computer spelen. Characters worden “tanks” en andere spelers bondgenoten in eeuwige cyclus van kerkers gevuld met ondoden en slachtvelden met kartonborden orks door te vechten, rennend van schat tot schat.
Als je je realiseerd dat je game referee niet je tegenstander is maar een medespeler, noodzakelijk in de creatie van een mooi verhaal, realiseer je je ook dat als je een personage speelt dat minder krachtig is, je daar op niet door hem zal worden gedood. In het ,in mijn ogen, ideale spel spelen de personages van de characters een rol in een grote veranderende wereld neergezet door de referee.
NPC worden net zo belangrijk als PC en het spel gaat om de interactie tussen hen. Als je een NPC dood zullen andere NPC daar op reageren. Je leeft het leven van een persoon in een samenleving en wat je doet heeft invloed. NPC moeten ook hun eigen agenda hebben en niet altijd even doorzichtig. Waarbij munchkins NPC’s er zijn om drie redenen;
1- een ‘missie’ geven aan de spelers, meestal word dit gedaan door een oude tovenaar in een toren en betreft de missie het uitroeien van bandieten of orken.
2- Helpen in een missie door A; het verkoop van wapens en B; het leveren van genezende magie en verschillende spreuk rollen en magische dranken.
3- Dood geslagen worden met het nieuwste magische wapen van de speler en eventueel sterk genoeg zijn om de dreiging te vormen hetzelfde terug te doen. Natuurlijk moeten tegenstanders genoeg schatten leveren om de volgende moeilijkere ‘missie’ te bekostigen.
NPC’s in de wereld van de roleplayers kunnen spelers voor hun eigen doel gebruiken, bevrienden, beliegen, helpen, een dienst leveren, een moord plegen, een moordenaar vangen, de wet volgen, de wet bevechten en veel meer. En ze zijn er, wat ze ook doen er om het verhaal verder te helpen.
Roleplayers spelen het spel om een verhaal te creeren waarin hun personage een rol speelt. (boeken als de stormgebieder triologie van Tanith Lee zijn een goed voorbeeld) waar munchkins de spil van het verhaal zijn en NPC’s alleen opvulling. (films als superman zijn een goed voorbeeld)
Een roleplayer schrijft zijn achtergrond om de referee goede aanknoppings punten te leveren voor het verhaal en om zijn personage een drijfveer te geven voor zijn gedrag en acties. Waar een munchkin zijn achtergrond aanwend om te verklaren waarom hij zo sterk is en waarom hij zonder problemen grot na grot en kerker na kerker uit te roeien van gevaarlijk gespuis.
Als voorbeeld hier twee backgrounds van een personage met drakenbloed, een beschreven door een roleplayer en een door een munchkin. Lees en kijk of jij ze kan plaatsen bij de respectievelijke munchkin en roleplayer.
Otbas werd geboren 26 winters geleden, xijn moeder was een rijke courtisiane in een van de grote Vishi steden, Dorthar. Zij woonde in een groot bordeel versierd met vele wandtapijten, dure kunstschatten haar geschonken door rijke nobelen. Haar vele ongewilde zoons en dochters groeiden op in de straten en konden niet op haar hulp rekenen tenzij ze in de grootste moeilijkheden waar verzijlt geraakt. En dan nog was ze koud en harteloos. Otbas was geboren met een aantal afzichtelijke schubben op zijn onderbuik, die hij angstvallig verborg en zich daarom afzijdig hield van meisjes. Ondanks de liefde die hij voelde voor zijn half zusje, die ook op de straat woonde, Elisius. Een 8 jaar geleden werd hij door een straatbende overvallen nadat hij enkele goudstukken van een nobelen had weten te ontvreemden. Ze stalen alles van hem tot op zijn laatste kleren. Voorzichtig zijn buik bedekend vluchte hij naakt door de straten en stal dure kleren bij een koopman. Zijjn leven niet meer zeker en met twee neven van de koopman op zijn hielen vluchten de stad uit, de woestijn in. Terwijl hij over de oude stenen stadsmuren klom bekeek hij de stoet van de draken koning van de stad, Ramatus Am Dorthar, waarvan werd gezegd dat zijn linkerarm geschebt was en zijn hand een krachtige drakenklauw. In de grote zwarte koets met het draken embleem er op, omgeven door de zilver geklede wachten dacht Otbas heel even een arm te zien gehuld in een lange zwarte handschoen.
In de woestijn gevlucht fantaseerde, ijlend van de koorts en dorst, hoe het zou zijn om in die wagen te zitten naast zijn koningin, de schone Elisius. Otbas kwam terecht in een kleine piraten burcht, gevonden door een slaven stoet terwijl hij lag te sterven in de woestijn. De piraten koning noemde zich Keshaarh Halgaroth Am Vish, alsof hij de koning van de hele woestijn wereld was. Otbas’ draken schubben werden ontdekt door Kesaarh, die hem als bijslaap wou hebben, en werd in plaats van bijslaap kapitein en adviseur van Kesaarh, die bijgelovig als hij was altijd het advies vroeg van Otbas. Kort geleden tijdens een aanval op de burcht door een andere piraten bende ontsnappte Otbas op een kameel uit het paleis en vertrok naar de stad die hem altijd magisch in de oren klonk AvoSul RexItan in het gematigde en kleinere Ethannion, waar hij op zoek ging naar zijn fortuin.
En zo de andere;
otbas vader was een draak in mensegedaante en zijn moeder een krachtige druide van de god lathander doormijn drakebloed heb ik fire immnumity kan ik 3x per dag wal of flame casten en ben ik zo sterk als een draak ik ben (strength 18/00) ik ben een fighterdruid die elke oneven level er een ablity bij krijg op level 3 krijgt fire breeting van 2d6 (…) ik krijg op level 19 wizard spel casten zoals een draak krijg ik als ik level twintig word kan ik naar wil in een draak veranderen dit zijn mijn stats en feats str 18/00 dex 17 con 16 wis 18 (veel bonuspels LOL) int 9 cha 8 (laag voor gamaplay balans) WHO GIVES A DAMN LOL.
Roleplayers proberen een mens zo te spelen dat het een geloofwaardig persoon word met diepgang, Munchkins proberen een willoze machine te spelen met magie als wapens en zes armen (zodat ze tenminste al hun magische wapens kunnen dragen). Zelfs de beste roleplayers hebben nog moeite hun menselijke personage, met gewoon éen class, te spelen en verbeteren elke keer dat ze spelen. Munchkins proberen een überwezen te spelen zonder zich maar een keer druk te maken over hoe zo ‘iemand’ zou denken en alleen hun stats op hun character sheet hebben staan.
Munchkins hebben elk zo een drie to 20 magische voorwerpen, in een groep roleplayers is er een kans dat er een bijzonder wapen of religieus voorwerp opduikt in de groep, als het spel vergevorderd is. En vele npc’s zullen proberen het voorwerp uit handen proberen te nemen, en het verhaal zal er om draaien.
Munchkins maken graag grappen tijdens het spelen, het liefst luidruchtig en het liefst vaak achter elkaar, jezelf regelmatig herhalend en bespreken al hun tacktieken “out of character”. Ze praten niet als, maar voor hun personage en als hun personage ooit wat zegt tegen een andere speler of npc beginnen ze hun zin met; “ik zeg tegen die en die NPC: …”
En even iets van andere aard; standaard beleefdheids regels zouden ook moeten gelden bij een rpg spel. Als drie spelers als hardcore losers keihard zitten te freaken op world of warcraft en een speler zonder noemenswaardig internet samen komen en gesprek hebben voor de sessie, zoek dan een onderwerp anders als world of warcraft zodat de vierde er niet elke keer voor jan lul bij ziet in de aanloop naar de sessie. Laat het dan ook verwijzingen naar dit suffe spel tijdens het rpg’en te maken.