Campaigns of losse scenarios?

[Wijlen Fandath Ryne]

Rustig op het forum....ach, laat ik maar eens iets nieuws beginnen.

Spelen jullie liever campaigns of losse scenario's? Een beetje toelichting is misschien handig....

De eerste kennismaking met het rollenspel is meestal een vrij kort en relatief eenvoudig introductie-avontuur. Daarna volgen wat complexere scenario's die (bij ons) typisch ongeveer vijf speelavonden duren. Zulke scenario's beslaan meestal één DSA-boek van zo'n 60 tot 80 bladzijden. Het gaat dan vaak om het oplossen van één bepaald kernprobleem dat al in het begin duidelijk wordt (hoewel het zich later wel verder kan ontwikkelen). In zo'n scenario speelt iedereen een bepaald character, en in het volgende scenario kun je dan weer iemand anders spelen. Ook de meester/DM kan per scenario verschillen.

Maar we hebben ook verschillende "campaigns" gespeeld (of zijn er soms nog bezig). In zulke gevallen vormen meerdere boeken een samenhangend geheel en dragen de oplossingen van de tussendoor optredende problemen bij tot een groter einddoel. In DSA/ODM zijn campaigns makkelijk te herkennen, want in de lijsten met verschenen boeken staat aangegeven welke boeken samen een bepaalde campaign vormen. Ook komt het voor dat campaigns geheel of gedeeltelijk door de meester (die gedurende de hele campaign dezelfde is) verzonnen worden. Gedurende de campaign speel je steeds dezelfde figuur (tenzij-ie doodgaat natuurlijk; de kans daarop is altijd groter naarmate het langer duurt).

Hoe zijn jullie ervaringen op dat gebied? En hebben jullie een voorkeur voor campaigns of voor losse scenario's?

[Wijlen Fandath Ryne]

Zo, alvast even stemmen in m'n eigen poll.

Als speler heb ik een voorkeur voor losse scenario's, ook al zijn sommige lange campaigns (die van Eduard bijvoorbeeld) heel goed. Als het zo lang duurt begin ik het namelijk een beetje zat te raken - zowel mijn eigen character als het scenario op zich (dus binnen het scenario van character wisselen omdat de vorige dood is, helpt niet). Daarom lassen we vaak ook lange pauzes in tussen stukken campaign.

Een ander probleem dat bij campaigns wel eens optreedt (vaker in ieder geval dan bij losse scenarios) zijn de soms nogal saaie overgangs-/reis-/tussen-stukken, die nodig kunnen zijn om de delen van een campaign een beetje redelijk aan elkaar te knopen. Zo denken we in onze groep nog wel eens met enige huivering terug aan een bepaalde zeereis....waarbij de meester ons in ieder geval duidelijk wist te maken dat de zee héél groot is.

Tenslotte heb ik gemerkt dat het bij campaigns vaker voorkomt dat de groep niet zo goed weet hoe het verder moet: omdat de boel ingewikkelder in elkaar zit dan bij losse scenario's, duurt het vaak langer eer ze verzonnen hebben wat er moet gebeuren. Dat leidt nog wel eens tot een klungelige avond waarbij iedereen zich na afloop afvraagt wat we nou eigenlijk gedaan hebben.

Goed, al die bezwaren zijn wel te ondervangen en ik heb ook niet echt iets tegen campaigns (dan had ik anders gestemd), maar toch...bij losse scenario's gaan deze dingen minder gauw "verkeerd". Best mogelijk trouwens dat campaigns leuker zijn om te meesteren - ik heb tot nu toe alleen losse scenario's gemeesterd.

[DrCaligari]

Liever losse scenario's dan campaigns

Ik heb hiervoor gestemd in naam van de heilige balans. Beidde zijn erg leuk. Campaigns hebben terugkeerende vijanden, personage ontwikkelingen en npc's die iedereen leert kennen. Scenario's hebben coolle avonturen, snellere actie en een bevredigerend einde. Ik denk dat er een ideale tijds verhouding is tussen tijd die je steekt in je lange campaign en de kortere sessies die je speelt. (volgens Dan Brown zou het vast 1:1.618 zijn.)
In het meest ideale geval zou een langere scenario opgebouwt zijn uit verschillende korte avonturen. Waarin de scenario een zelfde soort opbouw volgt als bv een boek. Elk avontuur zou een 'hoofstuk' uit het verhaal kunnen zijn. BV; sessie 1-3 spelers worden overvallen door bandieten en vinden bandieten leider die aanval leidde. sessie 4 & 5; bandieten blijken ingehuurd door rijke koopman in stad verweg en spelers reizen er heen, maar worden als slaven gevangen genomen en ontsnappen weer. enz enz enz. Tot in de laatste sessie het avontuur tot een einde komt, het liefst in een groot gevecht op een vreemde lokatie.

Een erg goede DM zou zelfs de spelers verschillende personage laten spelen per hoofdstuk, zoals in sommige boeken.

[Thekkur]

Ik heb ook gestemd op 'liever korte scenario's dan lange campaigns'
omdat het de mogenlijkheid geeft om in totaal verschillende settings te spelen. Dat kan bij lange campaigns natuurlijk ook wel, maar dan zijn er vaak sessies nodig waarin maar weinig gebeurd, om een goeie overgang te maken. Ik heb er nu natuurlijk net een campaign opzitten van een vol jaar, en ga nu eens even wat korte scenario's spelen. Maar wel zelf-bedachte scenario's.

Van een lange campaing is idd het voordeel dat je de spanning veel geleidelijker op kunt bouwen, en ook dat je locaties en personages kunt laten terugkomen. Toch denk ik dat spelers het ook leuk vinden een personage terug te zien komen uit een ander scenario als ze inmiddels met een nieuw character spelen.

[Vincere]

Ik vind het vanuit een DM-standpunt een stuk makkelijker ook om scenario's in elkaar te draaien. Dit kan in principe al je standaard dungeon zijn, die je bij wijze van spreken een keer op een bierviltje hebt geschetst. Voor een campaign, als ik hem zelf schrijf, is er ontzettend veel tijd voor nodig, aangezien ik dan ook een pakkend verhaal met plotwendingen, uitgebreide beschrijvingen van locaties en NPC's etc. erbij wil maken. Bij een campaign moet je je spelers het idee geven dat er ook daadwerkelijk andere zaken in de wereld om je heen gebeuren, zoals bijv. in Thekkur's campaign de val van Avorum terwijl wij daar net weg waren gegaan.


Als speler wisselt het heel erg. Thekkur's campaign was ik vrij snel mijn character zat (en dat heb ik geweten ook...) maar als ik een character naar mijn zin heb, kan ik daar tijden mee doorspelen.

Nu we toch dit onderwerp aanspreken: ik begreep al dat Thekkur wat minder tijd zou hebben, dus ik wil misschien wel na de zomer weer eens wat DM'en voor onze vaste maandaggroep. Misschien kunnen we dan wat losse scenario's spelen, van 1 tot 3 avonden ofzo, dat is voor mij ook fijn om er weer een beetje in te komen, en misschien ook leuk voor de afwisseling.

[Thekkur]

Ik vind het vanuit een DM-standpunt een stuk makkelijker ook om scenario's in elkaar te draaien. Dit kan in principe al je standaard dungeon zijn, die je bij wijze van spreken een keer op een bierviltje hebt geschetst. Voor een campaign, als ik hem zelf schrijf, is er ontzettend veel tijd voor nodig, aangezien ik dan ook een pakkend verhaal met plotwendingen, uitgebreide beschrijvingen van locaties en NPC's etc. erbij wil maken. Bij een campaign moet je je spelers het idee geven dat er ook daadwerkelijk andere zaken in de wereld om je heen gebeuren, zoals bijv. in Thekkur's campaign de val van Avorum terwijl wij daar net weg waren gegaan.

[...] dus ik wil misschien wel na de zomer weer eens wat DM'en voor onze vaste maandaggroep. Misschien kunnen we dan wat losse scenario's spelen, van 1 tot 3 avonden ofzo, dat is voor mij ook fijn om er weer een beetje in te komen, en misschien ook leuk voor de afwisseling.

Dat eerste ben ik het niet helemaal mee eens... zoals ik die 1 jaar campaign heb gespeeld ben ik nauwelijks tijd kwijt geweest aan het maken van adventures. Op maandagavond voor het spelen een half uurtje, de rest gaat vanzelf. Je hebt meer tijd om over dingen na te denken, en als je eenmaal een verhaal lopend hebt krijg je vanzelf ideeen. Spelers zijn namelijk erg goed in het zelf bedenken van plotwendingen, dus die krijg je basicly in je schoot geworpen haha.
Een voordeel van mijn campaign was dat die gelijk opliep met die van DrCaligari. Caligari speelde in Avorum, die van mij in AvoSul. Omdat we van elkaar wisten wat er tijdens de sessies gebeurde was het eenvoudig om de gebeurtenissen in de 'paralel campaign' te integreren in onze eigen game. Voila; een evoluerende wereld.
Overigens denk ik dat het ook voor korte campaigns interessant is om af en toe iets door te laten schemeren van de rest van de wereld. Voor de characters mag het dan misschien niet zo veel gevolgen hebben, voor de spelers is het wel een stuk leuker. Datzelfde geldt dus voor NPC's. Kom je als speler een npc tegen die je pc nog niet heeft ontmoet, dan weet je toch al wat voor persoon het is.

Over dat DM-en; lijkt me best een goed idee. Ik beperk mijn games voorlopig even tot korte scenario's. Dat geeft me wat flexibiliteit wat betreft spelers als ook speeltijden en locaties.

[Vincere]

Tis zeg maar, als ik het goed begrijp, een beetje wat jullie in het YH doen, maar dan niet midden in de nacht 8)