Horror in RPG

[Storyteller]

Horror in RPGs

Persoonlijke leef ik ervoor. Ik ben een horror freak, en eigenlijk al sinds AD&D - Ravenloft campagin setting ben ik hooked aan het horror inbrengen in campaigns of zelfs hele Horror Chronicles spelen

(grappig, herinner me een vroege AD&D Ravenloft met Lord Xcapobl... met mijn Paladijn van Tymora... ring any bells ;-])

Anyway, naast de zeer goede ST/DM tips and tricks in het oude ravenloft boek staat alles van White Wolf vol met goede Horror elementen.
Naast dat iedereen al wat heeft kunnen lezen over mijn Wraith ervaringen, ben ik benieuwd naar ieders mening over horror in rpg en evt. ervaringen uit het verleden. Ik doe er een poll bij ter inspiratie.

[Karma]

Een sessie van Lairnaedon, was lekker creepy in elkaar gezet met sfeervolle vreemde spookachtige achtergrond en een spookmeisje en haar oudere kwadere spookjongen met grote transludente krachten. Niet echt horror bedoeld maar was wel leuk.

Verder houdt ik wel van horrorfilms, dus dat zit wel goed. Maar roleplayen dat je in zo'n film speelt is natuurlijk veel gaver. Vooral als je in gaat leven.

[Wijlen Fandath Ryne]

Ik heb op de bovenste gestemd, hoewel het echte antwoord van mijn voorkeur er niet bij zit. Horror kan voor mij een prima element zijn in een scenario, maar het is belangrijk dat het binnen het verhaal functioneel is. Het horror-aspect zie ik vooral als een eigenschap die kan horen bij sommige van de bijzondere wezens en vreemde omgevingen die je nu eenmaal tegenkomt in een fantasy-wereld. Horror om de horror vind ik vrij zinloos.

[Karma]

Oh the horror of it all, the Horror!

[Thekkur]

ik sluit me wel aan bij fandath. horror is een prachtig stijlelement, mits met mate toegepast. dat is mijn mening. Ik ben geen fan van horror-films of horror boeken. misschien met uitzondering van edgar alan poe

[Karma]

Edgar Alan Poe is ook meer spanningsopbouw en geen bloodsplutter of zo.
Spanning is trouwens de beste horror, thriller invloed, zoals met die film The Shining, er gebeurt grotendeels niet zo veel maar de hele film staat onder hoogspanning!

[Thekkur]

das precies het soort horror waar ik wél van hou. dingen met geesten, organen en dissecties kunnen me niet echt bekoren.

[Lord Xcapobl]

Tsja, ik kan best van een horror sessie genieten, wanneer de sfeer er goed in hangt. Ik denk echter wel dat complete campaigns zo de nodige humor en andere afleidingen nodig hebben om een beetje vers te blijven. En het is natuurlijk horroriger om iets moois dat is opgebouwd (langzaam) afgebroken te zien worden.

[Karma]

das precies het soort horror waar ik wél van hou. dingen met geesten, organen en dissecties kunnen me niet echt bekoren.

Het kan heel erg afstompend werken als je de hele tijd door een scenario van lichaamsdelen, opdoemende geesten etc etc loopt, dan heb je na een tijdje iets van jaja, ik geloof het wel.
Opbouwen, door sfeerelementen en de juiste aanloop te nemen kunnen wel erg goed zijn. Mij lijkt het wel moeilijk zoiets goed neer te zetten natuurlijk, en dan spelers erin mee weten te slepen, is een kunst op zich.

Call of Chtullu bijvoorbeeld bij Maartje heb ik me wel vermaakt, maar de angst en de horror/gevoel heb ik wel gemist. Terwijl die boeken van Lovecraft best scary zijn en ook vooral op sfeer en spanning gericht zijn.
Ik heb een boek (slechte nederlandse vertaling) maar daar raak je echt van in een naargeestige stemming.

[Lord Xcapobl]

Zo waar.
Bij horror, net als bij slecht nieuws, is de geringe mate en een goede opbouw wellicht het belangrijkst.

Wie herrinnert zich niet hoe snel het 'gewoon nieuws' werd dat er in Joeoslavië gruwelijke dingen gebeurden ? Of in Tsjetsjenië ? Of in Irak ?
Je krijgt een enorme overdosis aan info, en het stompt je af.

Met bloed, rondspetterende ledematen en wolvevacht of punttanden is dat ook zo in RPGs. Juist subtiliteit, matiging en sfeer bepalen meer of je met horror of gore gaming bezig bent.

[Thekkur]

Het zit hem in de kleine details denk ik... voor de totaalbeelden kun je je makkelijk afschermen maar kleine details maken het opeens realistisch. Omschrijven hoe een pluk haar in een wond kleeft kan een stuk gruwlijker zijn dan omschrijven dat iemands hoofd eraf ligt.