We hadden onszelf weer vrij veel ruimte gegund, met drie panelen van het oorspronkelijke bord plus de Western Map. Dat is iets meer dan eigenlijk de bedoeling is voor vijf spelers, maar heeft als voordeel dat het spel wat sneller verloopt omdat iedereen net wat meer steden kan bouwen.
We begonnen dan ook vrij relaxed, met Afrika (Fandath), Iberië (Lairnaedon), Illyrië (Arumin), Azië (Vincere) en Egypte (Rogier). Op de foto, met een vrolijk lachende Illyriër, is nog niet eens het hele bord bezet. Alleen zag het er al meteen niet naar uit dat Egypte onder leiding van Farao Rogier een bakermat van de beschaving zou worden, ook al omdat hij het welgemeende advies van buurman Vincere om de tokens in stapeltje van vijf op te stapelen halsstarrig negeerde en daar een rommelige hoop van maakte.
Ergens halverwege het spel werd Illyrië hard getroffen door een Civil War, en zo vestigde zich een groep Egyptenaren in Italië en Griekenland. Azië en Afrika leken er nu het beste voor te staan, en ook met Iberië ging het best goed.
De strijd tussen Azië en Afrika verscherpte zich toen de Aziaten een expeditie overzee stuurden om de bouw van drie Afrikaanse steden te verhinderen. Afrika kocht Military en sloeg hard terug.
Het zat de Aziaten verder bepaald niet mee: ze kregen de ene na de andere ramp te verduren, en vaak waren die op zich nog wel op te vangen, maar het is ook funest voor de handel. Afrika kreeg er ook wel een paar, maar dat waren er heel wat minder - Civilization kent toch een duidelijke geluksfactor. Illyrië wist zich intussen goed te herstellen, en Iberië stond er eigenlijk het hele spel vrij aardig voor, maar had weinig succes in de handelsronden.
Eindstand: Afrika 4887; Azië 3430; Illyrië 3125; Iberië 2843; Egypte 2262.
