Om een indruk te geven van de afmetingen van het geheel, hier de beginopstelling:
Eigenlijk is dit een samenvoeging van twee varianten: A&A Europe en A&A Pacific. Als je die allebei koopt, aan elkaar legt, en gebruik maakt van een speciale set regels, ontstaat er één groot wereldomvattend spelbord. Hoewel het uit dezelfde serie komt en hetzelfde thema (de Tweede Wereldoorlog) heeft als de "gewone" A&A-spellen, is het toch duidelijk een heel ander spel. Het grote bord is niet alleen maar groter, maar er zijn ook veel meer gebieden, wat een heel andere dynamiek aan het spel geeft omdat de afstanden veel groter zijn (de eenheden gaan namelijk niet heel veel sneller dan anders). Naast enkele eenheden die ik nog niet kende, zijn er bijzonderheden zoals vliegvelden en marinebases. Ook begint het spel eerder in de oorlog dan de bekende versies, namelijk in 1940. Naast de "grote vijf" (Duitsland, Japan, Sovjetunie, Verenigd Koninkrijk, Verenigde Staten) zijn er ook kleinere machten (Italië, Frankrijk, China, Australië), terwijl de Britten op het oostelijk spelbord min of meer apart spelen als Brits-Indië. Ieder van die landen heeft ook nog "national objectives" (doelstellingen) waarmee ze inkomen kunnen krijgen als het lukt om die te realiseren. Van groot belang is ook, dat bij de start van het spel nog niet alle landen met elkaar in oorlog zijn: de VS en de Sovjetunie doen pas na een aantal ronden actief mee, tenzij ze eerder worden aangevallen.
We hebben het spel lang niet uitgespeeld, deels door onbekendheid bij (in ieder geval) Ed en mij en deels omdat het sowieso erg lang duurt. Aan het einde kon ik niet echt goed beoordelen wie er op dat moment het beste voor stond. De "veteranen" (Maarten en Jannes) leken allebei vrij optimistisch, maar omdat ze aan verschillende kanten speelden, leverde dat ook niet veel extra duidelijkheid op.
Ik speelde Duitsland en Italië. Met Duitsland ging het best aardig, en ik maakte goede vorderingen tegen de Russen (aangevoerd door Michiel, die ook Frankrijk speelde - met Frankrijk kun je overigens niet zoveel doen, want de Duitsers nemen meteen Parijs in en daarna hebben de Fransen geen inkomen meer). Met Italië ging het een stuk minder: ik wist eigenlijk niet zo goed wat ik moest doen en werd door de Britten (Ed, die ook de andere Britten en de Australiëres speelde) steeds verder teruggedrongen.
Wat er intussen in het Oosten allemaal gebeurde heb ik niet zo goed gevolgd, maar Japan (Maarten) stond er op het vasteland van Azië niet erg royaal voor. Dat baarde hem overigens weinig zorgen, want het zag er naar uit dat hij verschillende national objectives ging halen. Bovendien was een belangrijke aanval van de VS (Jannes) mislukt.
Het is al met al een heel interessant spel met veel strategische en taktische mogelijkheden, maar het duurt natuurlijk wel lang. In ieder geval hebben we een gezellige dag gehad.
Harde strijd aan het Russsisch front:
De situatie aan het einde van het spel:
