Het Grote A&A-gebeuren, 30 maart 2012
Moderator: Vincere
- Wijlen Fandath Ryne
- Supreme Grandmaster
- Berichten: 3081
- Lid geworden op: donderdag 14 oktober 2004, 18:23
Het Grote A&A-gebeuren, 30 maart 2012
Ten huize van Michiel hebben Ed en ik kennis gemaakt met een zeer uitgebreid variant van Axis and Allies, gespeeld op een bord dat zo groot was dat Michiel een deur plat moest leggen om het kwijt te kunnen (gelukkig had hij er nog een paar staan). Het was meegenomen door Maarten en Jannes, die het al (veel?) vaker gespeeld hadden; of Michiel het eerder gespeeld had, weet ik eigenlijk niet.
Om een indruk te geven van de afmetingen van het geheel, hier de beginopstelling:
Eigenlijk is dit een samenvoeging van twee varianten: A&A Europe en A&A Pacific. Als je die allebei koopt, aan elkaar legt, en gebruik maakt van een speciale set regels, ontstaat er één groot wereldomvattend spelbord. Hoewel het uit dezelfde serie komt en hetzelfde thema (de Tweede Wereldoorlog) heeft als de "gewone" A&A-spellen, is het toch duidelijk een heel ander spel. Het grote bord is niet alleen maar groter, maar er zijn ook veel meer gebieden, wat een heel andere dynamiek aan het spel geeft omdat de afstanden veel groter zijn (de eenheden gaan namelijk niet heel veel sneller dan anders). Naast enkele eenheden die ik nog niet kende, zijn er bijzonderheden zoals vliegvelden en marinebases. Ook begint het spel eerder in de oorlog dan de bekende versies, namelijk in 1940. Naast de "grote vijf" (Duitsland, Japan, Sovjetunie, Verenigd Koninkrijk, Verenigde Staten) zijn er ook kleinere machten (Italië, Frankrijk, China, Australië), terwijl de Britten op het oostelijk spelbord min of meer apart spelen als Brits-Indië. Ieder van die landen heeft ook nog "national objectives" (doelstellingen) waarmee ze inkomen kunnen krijgen als het lukt om die te realiseren. Van groot belang is ook, dat bij de start van het spel nog niet alle landen met elkaar in oorlog zijn: de VS en de Sovjetunie doen pas na een aantal ronden actief mee, tenzij ze eerder worden aangevallen.
We hebben het spel lang niet uitgespeeld, deels door onbekendheid bij (in ieder geval) Ed en mij en deels omdat het sowieso erg lang duurt. Aan het einde kon ik niet echt goed beoordelen wie er op dat moment het beste voor stond. De "veteranen" (Maarten en Jannes) leken allebei vrij optimistisch, maar omdat ze aan verschillende kanten speelden, leverde dat ook niet veel extra duidelijkheid op.
Ik speelde Duitsland en Italië. Met Duitsland ging het best aardig, en ik maakte goede vorderingen tegen de Russen (aangevoerd door Michiel, die ook Frankrijk speelde - met Frankrijk kun je overigens niet zoveel doen, want de Duitsers nemen meteen Parijs in en daarna hebben de Fransen geen inkomen meer). Met Italië ging het een stuk minder: ik wist eigenlijk niet zo goed wat ik moest doen en werd door de Britten (Ed, die ook de andere Britten en de Australiëres speelde) steeds verder teruggedrongen.
Wat er intussen in het Oosten allemaal gebeurde heb ik niet zo goed gevolgd, maar Japan (Maarten) stond er op het vasteland van Azië niet erg royaal voor. Dat baarde hem overigens weinig zorgen, want het zag er naar uit dat hij verschillende national objectives ging halen. Bovendien was een belangrijke aanval van de VS (Jannes) mislukt.
Het is al met al een heel interessant spel met veel strategische en taktische mogelijkheden, maar het duurt natuurlijk wel lang. In ieder geval hebben we een gezellige dag gehad.
Harde strijd aan het Russsisch front:
De situatie aan het einde van het spel:
Om een indruk te geven van de afmetingen van het geheel, hier de beginopstelling:
Eigenlijk is dit een samenvoeging van twee varianten: A&A Europe en A&A Pacific. Als je die allebei koopt, aan elkaar legt, en gebruik maakt van een speciale set regels, ontstaat er één groot wereldomvattend spelbord. Hoewel het uit dezelfde serie komt en hetzelfde thema (de Tweede Wereldoorlog) heeft als de "gewone" A&A-spellen, is het toch duidelijk een heel ander spel. Het grote bord is niet alleen maar groter, maar er zijn ook veel meer gebieden, wat een heel andere dynamiek aan het spel geeft omdat de afstanden veel groter zijn (de eenheden gaan namelijk niet heel veel sneller dan anders). Naast enkele eenheden die ik nog niet kende, zijn er bijzonderheden zoals vliegvelden en marinebases. Ook begint het spel eerder in de oorlog dan de bekende versies, namelijk in 1940. Naast de "grote vijf" (Duitsland, Japan, Sovjetunie, Verenigd Koninkrijk, Verenigde Staten) zijn er ook kleinere machten (Italië, Frankrijk, China, Australië), terwijl de Britten op het oostelijk spelbord min of meer apart spelen als Brits-Indië. Ieder van die landen heeft ook nog "national objectives" (doelstellingen) waarmee ze inkomen kunnen krijgen als het lukt om die te realiseren. Van groot belang is ook, dat bij de start van het spel nog niet alle landen met elkaar in oorlog zijn: de VS en de Sovjetunie doen pas na een aantal ronden actief mee, tenzij ze eerder worden aangevallen.
We hebben het spel lang niet uitgespeeld, deels door onbekendheid bij (in ieder geval) Ed en mij en deels omdat het sowieso erg lang duurt. Aan het einde kon ik niet echt goed beoordelen wie er op dat moment het beste voor stond. De "veteranen" (Maarten en Jannes) leken allebei vrij optimistisch, maar omdat ze aan verschillende kanten speelden, leverde dat ook niet veel extra duidelijkheid op.
Ik speelde Duitsland en Italië. Met Duitsland ging het best aardig, en ik maakte goede vorderingen tegen de Russen (aangevoerd door Michiel, die ook Frankrijk speelde - met Frankrijk kun je overigens niet zoveel doen, want de Duitsers nemen meteen Parijs in en daarna hebben de Fransen geen inkomen meer). Met Italië ging het een stuk minder: ik wist eigenlijk niet zo goed wat ik moest doen en werd door de Britten (Ed, die ook de andere Britten en de Australiëres speelde) steeds verder teruggedrongen.
Wat er intussen in het Oosten allemaal gebeurde heb ik niet zo goed gevolgd, maar Japan (Maarten) stond er op het vasteland van Azië niet erg royaal voor. Dat baarde hem overigens weinig zorgen, want het zag er naar uit dat hij verschillende national objectives ging halen. Bovendien was een belangrijke aanval van de VS (Jannes) mislukt.
Het is al met al een heel interessant spel met veel strategische en taktische mogelijkheden, maar het duurt natuurlijk wel lang. In ieder geval hebben we een gezellige dag gehad.
Harde strijd aan het Russsisch front:
De situatie aan het einde van het spel:
- Wijlen Fandath Ryne
- Supreme Grandmaster
- Berichten: 3081
- Lid geworden op: donderdag 14 oktober 2004, 18:23
Ja hoor. A&A is wat dat betreft sowieso erg flexibel: je kunt het ook best met z'n tweeën spelen. Vijf komt goed uit, omdat er vijf "grote" landen zijn. Maar ik denk dat een zesde speler best Italië zou kunnen spelen (dat kostte mij nu genoeg hoofdbrekens), en een zevende bijvoorbeeld Frankrijk en China samen, en een achtste Brits-Indië en Australië/Nieuw-Zeeland. Plek zat dus!Thekkur schreef:Waren jullie met genoeg mensen om het goed te kunnen spelen?
Waar we wel last van hadden was, dat ondanks het enorme bord de gebieden soms wel klein waren voor de legers die er in moesten. Dat leidde soms tot onduidelijkheid over waar alles precies stond. Bij deze variant zitten helaas geen "marshaling cards" zoals bij Revised - dat zou een nuttige toevoeging kunnen zijn (alleen moet je die dan ook wel weer ergens kwijt).
Dat vind ik kenmerkend aan A&A, er is bijna nooit plek genoeg om je speelstukken op één zeevak/landvak te kunnen zetten.Wijlen Fandath Ryne schreef:Waar we wel last van hadden was, dat ondanks het enorme bord de gebieden soms wel klein waren voor de legers die er in moesten. Dat leidde soms tot onduidelijkheid over waar alles precies stond.
Een groter bord zou wel fijn zijn
Misschien wel zo groot als de vloer van de woonkamer; 4 bij 6 meter of zo?
- Wijlen Fandath Ryne
- Supreme Grandmaster
- Berichten: 3081
- Lid geworden op: donderdag 14 oktober 2004, 18:23
Ha tof verslag.
Tja met Duitsland is het altijd een beetje proppen met al die legers.
Ik had deze versie nog niet gespeeld. En vond het best lekker om relaxed Rusland te spelen. Op het laatst werd de druk van Duitsland natuurlijk wel opgevoerd en best spannend of ik Moskou zou lang genoeg zou kunnen houden, zodat de geallierden konden landen.
Ik schat zo dat we halverwege het spel zaten.
ps Maarten en Jannes spelen ook graag civilization ...
Tja met Duitsland is het altijd een beetje proppen met al die legers.
Ik had deze versie nog niet gespeeld. En vond het best lekker om relaxed Rusland te spelen. Op het laatst werd de druk van Duitsland natuurlijk wel opgevoerd en best spannend of ik Moskou zou lang genoeg zou kunnen houden, zodat de geallierden konden landen.
Ik schat zo dat we halverwege het spel zaten.
ps Maarten en Jannes spelen ook graag civilization ...
- Wijlen Fandath Ryne
- Supreme Grandmaster
- Berichten: 3081
- Lid geworden op: donderdag 14 oktober 2004, 18:23
Ik was er eigenlijk nog niet zo zeker van of ik Moskou snel wilde innemen. Het was ook erg aantrekkelijk om het Duitse inkomen verder op te krikken door Stalingrad en de Causcasus te pakken, en met wat tanks door een heleboel van die lege gebieden te gaan blitzen.
Mooi zo! Dan kunnen we zeker eens afspreken met een flinke groep. Eigenlijk heeft Civ toch wel zes spelers nodig om tot z'n recht te komen.michiel schreef:ps Maarten en Jannes spelen ook graag civilization ...