We hadden weer afgesproken voor een bordspelavondje, waarbij voor het eerst sinds lange tijd DrCaligari meedeed. Altijd leuk! We begonnen met een potje "Inn fighting", een kaart/dobbelspel dat een bargevecht simuleert. Je speelt een fantasyfiguur in de kroeg (zo was ik een Beholder) en slaat via de dobbelstenen om je heen met vuisten en stoelen, daarbij soms gesteund door allerlei dubieuze omstanders. Verwondingen zijn snel vergeten door genoeg bier bij elkaar te dobbelen.
Dit moois werd gewonnen door DrCaligari, die als eerste 20 punten verzamelde. Vincere en Fandath moesten het afleggen tegen deze vechtersbaas.
Voor het hoofdspel van de avond had ook Thekkur zich bij ons gevoegd. Game of Thrones werd gespeeld met Vincere (huis Lannister - rood), Fandath (huis Stark - wit), DrCaligari (huis Baratheon - geel) en Thekkur (huis Tyrell - groen). Het is een spel waarbij je met per ronde met gedekte fiches bevelen geeft aan legers en vloten: ze kunnen bewegen/aanvallen, verdedigen, ondersteunen, macht consolideren of plunderen. Je probeert belangrijke gebieden, vooral steden en kastelen maar ook voorraden en machtsfiches, in handen te krijgen. Per ronde zijn er verschillende gebeurtenissen die het bijvoorbeeld mogelijk maken om op grond van wat je aan gebieden beheerst, meer legers of macht te krijgen of een grotere flexibiliteit, of om eerst aan de beurt te zijn.
Tja.... het zou zo'n aardig spel moeten zijn, met een populair fantasy-thema, gebieden en legers, een diversiteit aan mogelijkheden, een niet te grote geluksfactor, strategie en taktiek. En dat is het vast ook, maar mij ligt het totaal niet. Ik weet meestal niet wat ik moet doen en zie allerlei relatief eenvoudige dingen over het hoofd. We hebben het nu drie keer gespeeld, en in ieder geval de laatste twee keer liep het behoorlijk slecht af voor mij. Vincere heeft het veel beter door, en wees er al in de derde ronde op dat hij op dat moment vrij makkelijk kon winnen. Dat was mij, en blijkbaar ook DrCaligari en Thekkur, geheel ontgaan. Maar Vincere deed het niet, want het was pas half tien.....
Niettemin bleef hij er het beste voor staan, en een paar uur later besloot hij er toch maar een einde aan te maken. Eindstand: Vincere 7 steden, DrCaligari 4, Thekkur 4, Fandath 3.
Game of Thrones, 13 februari 2013
Moderator: Vincere
-
Wijlen Fandath Ryne
- Supreme Grandmaster
- Berichten: 3081
- Lid geworden op: donderdag 14 oktober 2004, 18:23
Game of Thrones, 13 februari 2013
"Fulminictus...Fulminictus....gauw! Geef me het toverboek!" riep de magier, alert als immer
Fandath, dank voor het verslag, en de andere heren ook voor hun deelname.
Inn-fighting is een kort tussendoor-spel wat ik onlangs op de kop had getikt. Ik had het één keer eerder gespeeld, voor een D&D sessie, waar het leek alsof het een eindeloos durend spel zou worden. Ik bleek toen echter enkele regels verkeerd geinterpreteerd te hebben; met de juiste uitvoering konden we met drie man in een kwartiertje een potje doen (incl. uitleg). Weinig strategie en veel dobbelgeluk, maar het gaat dan ook meer om de lol dan om de winst. De besnorde DrCaligari bleek prima in zijn rol als woeste kroegbarbaar te passen, en timmerde met veel plezier mijn paladin in elkaar.
Dan Game of Thrones. Ik had een aantal wijzigingen voorgesteld om het voor vier spelers beter speelbaar te maken, en de zwakke positie van rood iets te verbeteren (hoewel dit laatste vooral bij vijf spelers het geval is):
- Het toevoegen van havens uit de uitbreiding. Dit voorkomt dat spelers volledig worden afgesloten van de zee. Hoewel dit niet echt is benut in deze sessie, denk ik dat het een simpele maar belangrijke toevoeging is die we zeker intact moeten houden.
- Westeros peeking, d.w.z. voor de planningsfase kijken welke Westeroskaarten de volgende beurt aan bod komen. Dit is een prima toevoeging om wat toeval te vervangen door strategie.
- De neutrale legers van zwart sterker maken. Dit voorkomt dat rood al snel en gemakkelijk de zwarte thuisbasis overneemt. Bovendien wordt de Ironman's Bay, waaraan verschillende rijke gebieden grenzen, pas later toegankelijk voor rood, waardoor het leveren van support en transport moeilijker is. Op zich een prima wijziging, hoewel het compleet verwijderen van zwart en diens thuishaven wellicht ook een optie is.
- Het aanpassen van het King's Court track, waardoor de laagste bieder geen speciale opdrachten kan geven. Dit was een te zware aanpassing; niet zozeer door het feit dat iemand dat dan niet mag (geheel terecht, dan moet er maar beter geboden worden), maar door het feit dat er met vier spelers zoveel landen zijn dat de normale orders op zouden kunnen raken, zoals Thekkur gebeurde.
Welnu, ik had natuurlijk het voordeel dat ik de regels vantevoren opnieuw doorgelezen had, zodat we niet alles op de avond zelf hadden moeten doen. Desalniettemin werd het me toch wel vrij gemakkelijk gemaakt. Ik heb pas in ronde vier moeten vechten, en kon tot die tijd rustig mijn troepen opbouwen, macht verzamelen en de strijd tussen Tyrell en Baratheon aanwakkeren. Ik denk dat Stark te passief was; je had bijvoorbeeld al veel eerder Seaguard aan moeten vallen. Dat is een gebied met twee rekrutering, één voorraad, en één machtsfiche - net zo goed als een startgebied, en dan had ik in Riverrun precies zo'n zelfde gebied ernaast in handen! Evengoed hadden met name Baratheon en in mindere mate Tyrell mij uit Blackwater (twee voorraad) moeten schoppen. De combinatie van dit alles leverde me zoveel op dat ik op een gegeven moment al mijn legers op het bord had, zeven voorraad had (het bord gaat maar tot zes) en qua machtsfiches ook de rijkste was. Ik heb het spel opzettelijk gerekt, want anders konden de nieuwe spelers het ook niet goed ervaren en hun mening vormen (hopelijk komt er van hen nog een reactie).
Wellicht nog enkele tips voor de volgende keer:
- Het spel wordt gewonnen zodra je zeven steden/burchten in handen hebt. Tel dus goed om je heen welke steden onder je natuurlijke invloedsgebied zouden moeten vallen; vaak zijn dit er een stuk of vier. Dit betekent dat je de andere drie in betwist gebied op je buren moet veroveren.
- Pas je strategie aan aan de komende Westeroskaarten. Rekrutering? Probeer een burcht te grijpen. Strijd der Koningen? Machtsfiches! Dit soort tactiek is met name belangrijk in de eerste twee ronden, wanneer je nog verschillende kanten op kunt. Zorg er bovendien voor dat je rekutering en bevoorrading in evenwicht zijn; in deze sessie had met name Baratheon daar last van. Overigens moet ik zeggen dat alle spelers ronde 1 naar verwachting gespeeld hebben, en dat het daarna pas misging.
- Zorg dat je je huiskaarten kent. Zo gaf Tyrell in een gevecht met Baratheon de moed al op, totdat ik hem er aan herinnerde dat hij met de speciale eigenschap van zijn Loras Tyrell-kaart alsnog kon winnen.
- Wees zorgvuldig in het uitrekenen van de gevechtskracht van de tegenstander. Zo is Baratheon tot twee keer toe verslagen omdat hij niet goed geteld had, en verloor Stark de herovering van Winterfell omdat hij niet op de ondersteuning van mijn vloot had gerekend. Overigens deed hij hierbij zelf de telling; als hij naar mijn gevechtskracht had gevraagd had hij niet verloren.
- Je kunt je huiskaarten maar één keer gebruiken. Soms loont het dus om lage kaarten te spelen in een gevecht dat je best wilt verliezen, zodat je je hoge kaarten kunt inzetten op de momenten die je echt belangrijk vindt. Een gevecht verliezen betekent immers niet altijd dat je manschappen omkomen!
- Bouw vloten! Schepen zijn zo belangrijk en veelzijdig (transport, support en raiding) dat een goede, sterke vloot wellicht belangrijker is dan grondtroepen. De havens zijn niet voor niets toegevoegd.
- Benut de raidtokens goed. Ze zijn sterker dan je denkt en door een supporttoken te verwijderen kan het hele aanvals- (of verdedings-!) plan van de tegenstander in duigen vallen. Bij het raiden van een consolideer macht-order verdien je ook nog eens zelf een machtsfiche.
- Consolideer macht waar mogelijk. De fiches houden landen voor je bezet en geven je meer mogelijkheden tijdens de biedingsronde. Bedenk bovendien ook goed waarop je wilt bieden. Liever bovenaan één invloedsspoor waar je echt iets aan hebt, dan halverwege op alle drie. Persoonlijk vind ik de postraaf en de speciale fiches het belangrijkste, omdat zij me meer flexibiliteit bieden. Het nut van de ijzeren troon hangt voor mij af van hoe ik er voor sta; soms is het fijner om later te marcheren zodat je kunt reageren op de anderen, maar als je veel raid kun je beter eerst gaan om de raids van tegenstanders uit te schakelen. Het zwaard is voor mij het minst belangrijk, omdat je met goed gebruik van huiskaarten en support evengoed (de belangrijke) gevechten kunt winnen.
Hopelijk helpen deze tips voor de volgende keer! In ieder geval was het gezellig; de enkele foto's die ik heb volgen nog.
Inn-fighting is een kort tussendoor-spel wat ik onlangs op de kop had getikt. Ik had het één keer eerder gespeeld, voor een D&D sessie, waar het leek alsof het een eindeloos durend spel zou worden. Ik bleek toen echter enkele regels verkeerd geinterpreteerd te hebben; met de juiste uitvoering konden we met drie man in een kwartiertje een potje doen (incl. uitleg). Weinig strategie en veel dobbelgeluk, maar het gaat dan ook meer om de lol dan om de winst. De besnorde DrCaligari bleek prima in zijn rol als woeste kroegbarbaar te passen, en timmerde met veel plezier mijn paladin in elkaar.
Dan Game of Thrones. Ik had een aantal wijzigingen voorgesteld om het voor vier spelers beter speelbaar te maken, en de zwakke positie van rood iets te verbeteren (hoewel dit laatste vooral bij vijf spelers het geval is):
- Het toevoegen van havens uit de uitbreiding. Dit voorkomt dat spelers volledig worden afgesloten van de zee. Hoewel dit niet echt is benut in deze sessie, denk ik dat het een simpele maar belangrijke toevoeging is die we zeker intact moeten houden.
- Westeros peeking, d.w.z. voor de planningsfase kijken welke Westeroskaarten de volgende beurt aan bod komen. Dit is een prima toevoeging om wat toeval te vervangen door strategie.
- De neutrale legers van zwart sterker maken. Dit voorkomt dat rood al snel en gemakkelijk de zwarte thuisbasis overneemt. Bovendien wordt de Ironman's Bay, waaraan verschillende rijke gebieden grenzen, pas later toegankelijk voor rood, waardoor het leveren van support en transport moeilijker is. Op zich een prima wijziging, hoewel het compleet verwijderen van zwart en diens thuishaven wellicht ook een optie is.
- Het aanpassen van het King's Court track, waardoor de laagste bieder geen speciale opdrachten kan geven. Dit was een te zware aanpassing; niet zozeer door het feit dat iemand dat dan niet mag (geheel terecht, dan moet er maar beter geboden worden), maar door het feit dat er met vier spelers zoveel landen zijn dat de normale orders op zouden kunnen raken, zoals Thekkur gebeurde.
Welnu, ik had natuurlijk het voordeel dat ik de regels vantevoren opnieuw doorgelezen had, zodat we niet alles op de avond zelf hadden moeten doen. Desalniettemin werd het me toch wel vrij gemakkelijk gemaakt. Ik heb pas in ronde vier moeten vechten, en kon tot die tijd rustig mijn troepen opbouwen, macht verzamelen en de strijd tussen Tyrell en Baratheon aanwakkeren. Ik denk dat Stark te passief was; je had bijvoorbeeld al veel eerder Seaguard aan moeten vallen. Dat is een gebied met twee rekrutering, één voorraad, en één machtsfiche - net zo goed als een startgebied, en dan had ik in Riverrun precies zo'n zelfde gebied ernaast in handen! Evengoed hadden met name Baratheon en in mindere mate Tyrell mij uit Blackwater (twee voorraad) moeten schoppen. De combinatie van dit alles leverde me zoveel op dat ik op een gegeven moment al mijn legers op het bord had, zeven voorraad had (het bord gaat maar tot zes) en qua machtsfiches ook de rijkste was. Ik heb het spel opzettelijk gerekt, want anders konden de nieuwe spelers het ook niet goed ervaren en hun mening vormen (hopelijk komt er van hen nog een reactie).
Wellicht nog enkele tips voor de volgende keer:
- Het spel wordt gewonnen zodra je zeven steden/burchten in handen hebt. Tel dus goed om je heen welke steden onder je natuurlijke invloedsgebied zouden moeten vallen; vaak zijn dit er een stuk of vier. Dit betekent dat je de andere drie in betwist gebied op je buren moet veroveren.
- Pas je strategie aan aan de komende Westeroskaarten. Rekrutering? Probeer een burcht te grijpen. Strijd der Koningen? Machtsfiches! Dit soort tactiek is met name belangrijk in de eerste twee ronden, wanneer je nog verschillende kanten op kunt. Zorg er bovendien voor dat je rekutering en bevoorrading in evenwicht zijn; in deze sessie had met name Baratheon daar last van. Overigens moet ik zeggen dat alle spelers ronde 1 naar verwachting gespeeld hebben, en dat het daarna pas misging.
- Zorg dat je je huiskaarten kent. Zo gaf Tyrell in een gevecht met Baratheon de moed al op, totdat ik hem er aan herinnerde dat hij met de speciale eigenschap van zijn Loras Tyrell-kaart alsnog kon winnen.
- Wees zorgvuldig in het uitrekenen van de gevechtskracht van de tegenstander. Zo is Baratheon tot twee keer toe verslagen omdat hij niet goed geteld had, en verloor Stark de herovering van Winterfell omdat hij niet op de ondersteuning van mijn vloot had gerekend. Overigens deed hij hierbij zelf de telling; als hij naar mijn gevechtskracht had gevraagd had hij niet verloren.
- Je kunt je huiskaarten maar één keer gebruiken. Soms loont het dus om lage kaarten te spelen in een gevecht dat je best wilt verliezen, zodat je je hoge kaarten kunt inzetten op de momenten die je echt belangrijk vindt. Een gevecht verliezen betekent immers niet altijd dat je manschappen omkomen!
- Bouw vloten! Schepen zijn zo belangrijk en veelzijdig (transport, support en raiding) dat een goede, sterke vloot wellicht belangrijker is dan grondtroepen. De havens zijn niet voor niets toegevoegd.
- Benut de raidtokens goed. Ze zijn sterker dan je denkt en door een supporttoken te verwijderen kan het hele aanvals- (of verdedings-!) plan van de tegenstander in duigen vallen. Bij het raiden van een consolideer macht-order verdien je ook nog eens zelf een machtsfiche.
- Consolideer macht waar mogelijk. De fiches houden landen voor je bezet en geven je meer mogelijkheden tijdens de biedingsronde. Bedenk bovendien ook goed waarop je wilt bieden. Liever bovenaan één invloedsspoor waar je echt iets aan hebt, dan halverwege op alle drie. Persoonlijk vind ik de postraaf en de speciale fiches het belangrijkste, omdat zij me meer flexibiliteit bieden. Het nut van de ijzeren troon hangt voor mij af van hoe ik er voor sta; soms is het fijner om later te marcheren zodat je kunt reageren op de anderen, maar als je veel raid kun je beter eerst gaan om de raids van tegenstanders uit te schakelen. Het zwaard is voor mij het minst belangrijk, omdat je met goed gebruik van huiskaarten en support evengoed (de belangrijke) gevechten kunt winnen.
Hopelijk helpen deze tips voor de volgende keer! In ieder geval was het gezellig; de enkele foto's die ik heb volgen nog.
Dulce et decorum est pro alea mori.
-
Wijlen Fandath Ryne
- Supreme Grandmaster
- Berichten: 3081
- Lid geworden op: donderdag 14 oktober 2004, 18:23
Een oplossing daarvoor is misschien, om de speler die onderaan staat wel één +1 order te laten geven maar dan die +1 niet mee te tellen.Vincere schreef:Het aanpassen van het King's Court track, waardoor de laagste bieder geen speciale opdrachten kan geven. Dit was een te zware aanpassing; niet zozeer door het feit dat iemand dat dan niet mag (geheel terecht, dan moet er maar beter geboden worden), maar door het feit dat er met vier spelers zoveel landen zijn dat de normale orders op zouden kunnen raken, zoals Thekkur gebeurde.
Hoe zat dat nou weer met die havens? Kun je vanuit een haven een zeegebied steunen? En een landgebied?
En was er een regel dat als je het aangrenzende landgebied verloor, de schepen naar de tegenstander overgingen? Dat vond ik nogal vreemd.
"Fulminictus...Fulminictus....gauw! Geef me het toverboek!" riep de magier, alert als immer
Een korte samenvatting van de havenregels: Havens fungeren als verbinding tussen land en zee. De eigenaar van het landgebied controleert de haven. In de haven zelf mogen alleen schepen liggen. Tijdens rekrutering mag er direct in een haven een schip gerekruteerd worden; dit is juist de kracht ervan, omdat het voorkomt dat spelers volledig van schepen worden afgesneden. Schepen in de havens krijgen ook gewoon orders, maar havens zelf kunnen niet aangevallen worden. Schepen mogen de haven uitvaren, maar alleen terug binnenvaren als de haven (i.e. het land) hun eigendom is. Ze mogen alleen een aangrenzend zeegevecht ondersteunen, niet een landgevecht; evengoed mogen ze een aangrenzend zeegebied raiden, maar niet een landgebied. De havens zelf kunnen andersom ook alleen vanaf zee geraid worden. Als een landgebied met haven ingenomen wordt, veranderen de schepen ook van eigenaar. Meer detail hier.
Verder zoals beloofd de foto's. Het zijn er niet veel, maar ze staan hier.
Verder zoals beloofd de foto's. Het zijn er niet veel, maar ze staan hier.
Dulce et decorum est pro alea mori.
-
Wijlen Fandath Ryne
- Supreme Grandmaster
- Berichten: 3081
- Lid geworden op: donderdag 14 oktober 2004, 18:23
Haha, mooie foto's! Het valt toch wel op dat de mooiste momenten komen als er een beetje rollenspel in beeld is - bijvoorbeeld in het begin bij Inn Fighting, en later Thekkur met z'n kartonnen zwaard bij Game of Thrones.
Dank voor de verdere uitleg. Dat van eigenaar wisselen van schepen als het landgebied verloren gaat, blijf ik wel vreemd vinden.
Ik zat er een beetje mee dat ik eigenlijk schepen in twee zeeën moest bouwen, en dan werd de investering wel erg groot. Dus ik ben maar in het oosten gaan bouwen, want daar had ik er in het begin al een. Dat werkte op zich ook best redelijk, want aan die kant had ik veel flexibiliteit.
Verder heb ik me enigszins verkeken op het schijnbaar grote gebied dat ik in handen had. Een groot land is natuurlijk niks meer waard dan een klein land, maar het ziet er al gauw heel anders uit op de kaart. Eigenlijk zou ik sowieso wel een grotere kaart willen, waarbij niet de afbeeldingen in de landjes steeds bedekt worden door legers en bevelenfiches. Ik had eigenlijk niet in de gaten dat ik er matig tot slecht voor stond.
Dank voor de verdere uitleg. Dat van eigenaar wisselen van schepen als het landgebied verloren gaat, blijf ik wel vreemd vinden.
Ik zat er een beetje mee dat ik eigenlijk schepen in twee zeeën moest bouwen, en dan werd de investering wel erg groot. Dus ik ben maar in het oosten gaan bouwen, want daar had ik er in het begin al een. Dat werkte op zich ook best redelijk, want aan die kant had ik veel flexibiliteit.
Verder heb ik me enigszins verkeken op het schijnbaar grote gebied dat ik in handen had. Een groot land is natuurlijk niks meer waard dan een klein land, maar het ziet er al gauw heel anders uit op de kaart. Eigenlijk zou ik sowieso wel een grotere kaart willen, waarbij niet de afbeeldingen in de landjes steeds bedekt worden door legers en bevelenfiches. Ik had eigenlijk niet in de gaten dat ik er matig tot slecht voor stond.
"Fulminictus...Fulminictus....gauw! Geef me het toverboek!" riep de magier, alert als immer
