Flashpoint en Het Dorp, 11 juli 2013
Geplaatst: vrijdag 12 juli 2013, 21:34
Opnieuw een heel gezellige bordspelavond, waaraan voor het eerst sinds lange tijd Arumin weer eens meedeed, naast de “usual suspects” Vincere, Thekkur en Fandath. We vonden tijd voor twee bordspellen die zelden (door Vincere) of nooit (door de anderen) gespeeld waren.
Bij Flashpoint is iedereen een brandweerman (waarbij de spelregels voor alle zekerheid vermelden dat daarmee natuurlijk ook een brandweervrouw bedoeld kon worden) met een verschillende specialiteit, zoals mensen redden, brand blussen, gevaarlijke stoffen opruimen, uitzoeken waar de te redden mensen eigenlijk zitten, en zo nog het een en ander. Want dat is de bedoeling: het spel stelt een brandend huis voor waar de bewoners uit gehaald moeten worden voordat de muren het begeven, zwartgeblakerde lijken zich opstapelen (discreet als “vermist” geregistreerd) en uiteindelijk de hele boel in een vlammenzee en een reeks explosies ten onder gaat.
Na een strijd die vrij rustig begon maar waarbij de spanning steeds verder opliep, ging de overwinning uiteindelijk naar…. Het Spel. De tweede plaats werd gedeeld door Arumin, Fandath, Thekkur en Vincere.
Bij Flashpoint speel je namelijk niet tegen elkaar, maar met elkaar, en wordt het brandweerteam geacht in goede onderlinge samenwerking voldoende bedreigde burgers uit het huis te redden. Komen er teveel om, dan heeft het spel gewonnen. Zowel branden als burgers verschijnen op door toeval bepaalde plaatsen, maar als het eenmaal ergens begint te branden, zet het meestal flink door. Verkenner Vincere spoorde heel wat mensen op; dokter Arumin redde menig leven; risicostoffenspecialist Thekkur voorkwam veel explosies (met name in de wc) en spuitgast Fandath reed in zijn knalrode brandweerauto ijverig rondjes voor het traditionele brandweerwerk met slangen en water, maar het mocht niet baten: teveel doden, een zwarte dag in de RRPG-bordspelgeschiedenis.
Er was nog tijd over voor Het Dorp. Hoewel Thekkur aan het begin van de avond verklaard had dat hij meer affiniteit had met het veroveren van werelden of opbouwen van grote handelsimperia, heeft dit vooral op lokale roem (uitgedrukt in overwinningspunten) gerichte spel ons toch een paar aardige uren opgeleverd. Iedere speler vertegenwoordigt een familie die gedurende vier generaties in een laat-middeleeuws dorp memorabele dingen probeert te doen. Naast plaatselijke successen als het maken of kopen van goederen, het aanbieden van spullen op de markt, het verwerven van invloed in de dorpsraad en het bereiken van een belangrijke positie in de kerk, is er ook de mogelijkheid om verre reizen te ondernemen.
Een bijzonder aspect is het verloop van de tijd: veel acties in het spel kosten, net als in het echte leven, tijd. Als een bepaalde hoeveelheid tijd op is, overlijdt een familielid door ouderdom, de eerste generatie uiteraard eerst. Maar dat heeft dan weer als voordeel dat de dierbare overledene in de dorpskronieken wordt bijgeschreven en bijdraagt tot het puntental van de familie – tenzij het betreffende hoofdstuk vol is, dan plempen ze je tamelijk anoniem in een graf (op het kerkhof bij de kerk, dat dan weer wel).
Een bruikbare algemene strategie in een dergelijk spel met meerdere manieren om punten te scoren is vaak, om in een van de mogelijkheden sterk te zijn en met de rest behoorlijk mee te draaien. Zo scoorden handelaar Thekkur, politicus/kerkvoogd Vincere en reiziger Fandath goed binnen hun eigen specialiteit, terwijl Arumin de aandacht enigszins verdeelde. Helaas heb ik de punten per onderdeel niet genoteerd (wat enig inzicht hierin had kunnen geven), maar in de eindstand bleef Fandath (49) Vincere (47) net voor, op enige afstand gevolgd door Thekkur (40) en Arumin (39).
Al met al twee heel aardige spellen die zeker een herhaling waard zijn. Met name van Het Dorp leken de regels wat omvangrijk in het begin, maar dat viel erg mee toen we eenmaal bezig waren. Dank aan Vincere en Roxanne voor de gastvrijheid en de prima maaltijd.
Bij Flashpoint is iedereen een brandweerman (waarbij de spelregels voor alle zekerheid vermelden dat daarmee natuurlijk ook een brandweervrouw bedoeld kon worden) met een verschillende specialiteit, zoals mensen redden, brand blussen, gevaarlijke stoffen opruimen, uitzoeken waar de te redden mensen eigenlijk zitten, en zo nog het een en ander. Want dat is de bedoeling: het spel stelt een brandend huis voor waar de bewoners uit gehaald moeten worden voordat de muren het begeven, zwartgeblakerde lijken zich opstapelen (discreet als “vermist” geregistreerd) en uiteindelijk de hele boel in een vlammenzee en een reeks explosies ten onder gaat.
Na een strijd die vrij rustig begon maar waarbij de spanning steeds verder opliep, ging de overwinning uiteindelijk naar…. Het Spel. De tweede plaats werd gedeeld door Arumin, Fandath, Thekkur en Vincere.
Bij Flashpoint speel je namelijk niet tegen elkaar, maar met elkaar, en wordt het brandweerteam geacht in goede onderlinge samenwerking voldoende bedreigde burgers uit het huis te redden. Komen er teveel om, dan heeft het spel gewonnen. Zowel branden als burgers verschijnen op door toeval bepaalde plaatsen, maar als het eenmaal ergens begint te branden, zet het meestal flink door. Verkenner Vincere spoorde heel wat mensen op; dokter Arumin redde menig leven; risicostoffenspecialist Thekkur voorkwam veel explosies (met name in de wc) en spuitgast Fandath reed in zijn knalrode brandweerauto ijverig rondjes voor het traditionele brandweerwerk met slangen en water, maar het mocht niet baten: teveel doden, een zwarte dag in de RRPG-bordspelgeschiedenis.
Er was nog tijd over voor Het Dorp. Hoewel Thekkur aan het begin van de avond verklaard had dat hij meer affiniteit had met het veroveren van werelden of opbouwen van grote handelsimperia, heeft dit vooral op lokale roem (uitgedrukt in overwinningspunten) gerichte spel ons toch een paar aardige uren opgeleverd. Iedere speler vertegenwoordigt een familie die gedurende vier generaties in een laat-middeleeuws dorp memorabele dingen probeert te doen. Naast plaatselijke successen als het maken of kopen van goederen, het aanbieden van spullen op de markt, het verwerven van invloed in de dorpsraad en het bereiken van een belangrijke positie in de kerk, is er ook de mogelijkheid om verre reizen te ondernemen.
Een bijzonder aspect is het verloop van de tijd: veel acties in het spel kosten, net als in het echte leven, tijd. Als een bepaalde hoeveelheid tijd op is, overlijdt een familielid door ouderdom, de eerste generatie uiteraard eerst. Maar dat heeft dan weer als voordeel dat de dierbare overledene in de dorpskronieken wordt bijgeschreven en bijdraagt tot het puntental van de familie – tenzij het betreffende hoofdstuk vol is, dan plempen ze je tamelijk anoniem in een graf (op het kerkhof bij de kerk, dat dan weer wel).
Een bruikbare algemene strategie in een dergelijk spel met meerdere manieren om punten te scoren is vaak, om in een van de mogelijkheden sterk te zijn en met de rest behoorlijk mee te draaien. Zo scoorden handelaar Thekkur, politicus/kerkvoogd Vincere en reiziger Fandath goed binnen hun eigen specialiteit, terwijl Arumin de aandacht enigszins verdeelde. Helaas heb ik de punten per onderdeel niet genoteerd (wat enig inzicht hierin had kunnen geven), maar in de eindstand bleef Fandath (49) Vincere (47) net voor, op enige afstand gevolgd door Thekkur (40) en Arumin (39).
Al met al twee heel aardige spellen die zeker een herhaling waard zijn. Met name van Het Dorp leken de regels wat omvangrijk in het begin, maar dat viel erg mee toen we eenmaal bezig waren. Dank aan Vincere en Roxanne voor de gastvrijheid en de prima maaltijd.