Glück Auf en Talisman, 10 oktober 2014
Geplaatst: donderdag 16 oktober 2014, 0:15
Het schijnt zo te moeten gaan met bordspelavonden: er komt niemand of het loopt vol. Met Arumin, Eduard, Eduardito, Fandath, Michiel en Vincere moesten we nadenken over een spel voor zes spelers, maar gelukkig bleken er daar toch best nog wat van voorhanden.
Voordat iedereen er was, bracht Vincere het spel "Glück Auf" (ook wel: "Coal Baron") op tafel - verrassend genoeg heeft het iets met mijnbouw te maken. Arumin, Fandath en Vincere probeerden ondergronds hun kolenmijnen verder uit te hakken en bovengronds de kolen die dat opleverde op voordelige wijze van de hand te doen. Medewerkers van de verschillende mijnbazen worden hiertoe ingezet om de mijn uit te breiden, kolen naar boven te hijsen, contracten binnen te halen, kolen te leveren of geld te incasseren. Het is een aardig en niet al te moeilijk spel dat we net ongeveer af hadden toen de anderen binnenkwamen.
Professional Vincere bleef met 135 punten de simpele kolenboeren Fandath (99) en Arumin (96) ruim de baas.
Na enig aarzelen besloten we daarna het klassieke Talisman te proberen, gewoon omdat je dat toch wel een keer gedaan moet hebben. Het is een soort fantasy-ganzenbord, maar dan een stuk ingewikkelder en ook best wel leuk om te doen. Iedereen krijgt een rol toebedeeld (keuze uit twee uitgedeelde mogelijkheden) en wandelt rond over een bord waar van alles te beleven is. Dat bord is onderverdeeld in een "outer", "middle" en "inner" region, waarbij het verder naar binnen steeds lastiger wordt. De bedoeling is om door ervaring op te doen zo sterk te worden dat je de inner region kunt overleven en in het midden de overwinning kunt opeisen.... tenminste, als daar dan niet net..... (zie onder).
We begonnen met Arumin de Houthakker, Eduard de Ridder, Eduardito de Satyr, Vincere de Halfling en Fandath de Dief, terwijl Michiel een soort vechtmonnik was.
De dief liep wat onhandig de stad binnen, waar hij al snel in de gevangenis werd gestopt. Tja, dat komt er van. Maar spoedig ontsnapte hij en begon toen in het vrije veld zijn "beroep" met succes uit te oefenen: binnen de kortste keren stal hij een zak goud, een talisman en een paard van nietsvermoedende voorbijgangers. Gesterkt door dit succes meldde hij zich opnieuw in de stad en wist het magiegilde te overtuigen, hem tot Hoge Magiër te benoemen! Ja, zo kom je er wel in het leven. Het was wel wat slordig dat hij met paard en al het gilde binnenreed, maar dat had toen nog niemand in de gaten.
Dat veranderde wel toen de halfling zich ging toeleggen op het handhaven van de orde: ondanks zijn geringe postuur benoemde de koning hem tot Sheriff. De rest van het spel zat hij toen achter de Hoge Magiër aan - en terecht, want deze boef had wel meer spelregels overtreden. Maar het lukte niet echt om hem te pakken te krijgen, en de enkele keer dat het wel lukte, sloeg hij nog lelijk van zich af.
Met de Vechtmonnik liep het niet goed af. Op zeker moment werd hij zelf doodgeslagen, waarna Michiel het als de Boze Tovenaar probeerde. De Satyr liep ijverig rond, verzamelde wat volgelingen en spullen en werd wat sterker, en op de Ridder werd maar weing gelet - ten onrechte, naar zou blijken. De Houthakker had het pand inmiddels verlaten na een vrij kalm bestaan geleid te hebben.
Want Eduard had zich niets aangetrokken van de bliksemcarrieres van de dief en de halfling en was rustig bezig met de traditionele aanpak: stukje bij beetje sterker worden op één van beide eigenschappen ("craft" in zijn geval; de andere is "strength"). We zijn er mee opgehouden omdat het wel wat laat werd en het spel nog zeker een paar uur zou duren, maar op dat moment had de Ridder wel de beste kansen om met succes het midden van het bord te bereiken.
Maar wat bleek bij het opruimen? In het midden lag uitgerekend de "horrible black void" bovenop. Alle andere kaarten zijn gunstig of zelfs meteen winnend, maar als je de duisternis aantreft, verdwijnen alle mooie dromen van een overwinning in het niets.......
In ieder geval weten jullie nu met welk spel we bij De Morgenster soms de hele nacht zoet waren. Maar ja, ook Barricade hebben we wel eens tot vijf uur 's ochtends volgehouden. Eén potje....
Voordat iedereen er was, bracht Vincere het spel "Glück Auf" (ook wel: "Coal Baron") op tafel - verrassend genoeg heeft het iets met mijnbouw te maken. Arumin, Fandath en Vincere probeerden ondergronds hun kolenmijnen verder uit te hakken en bovengronds de kolen die dat opleverde op voordelige wijze van de hand te doen. Medewerkers van de verschillende mijnbazen worden hiertoe ingezet om de mijn uit te breiden, kolen naar boven te hijsen, contracten binnen te halen, kolen te leveren of geld te incasseren. Het is een aardig en niet al te moeilijk spel dat we net ongeveer af hadden toen de anderen binnenkwamen.
Professional Vincere bleef met 135 punten de simpele kolenboeren Fandath (99) en Arumin (96) ruim de baas.
Na enig aarzelen besloten we daarna het klassieke Talisman te proberen, gewoon omdat je dat toch wel een keer gedaan moet hebben. Het is een soort fantasy-ganzenbord, maar dan een stuk ingewikkelder en ook best wel leuk om te doen. Iedereen krijgt een rol toebedeeld (keuze uit twee uitgedeelde mogelijkheden) en wandelt rond over een bord waar van alles te beleven is. Dat bord is onderverdeeld in een "outer", "middle" en "inner" region, waarbij het verder naar binnen steeds lastiger wordt. De bedoeling is om door ervaring op te doen zo sterk te worden dat je de inner region kunt overleven en in het midden de overwinning kunt opeisen.... tenminste, als daar dan niet net..... (zie onder).
We begonnen met Arumin de Houthakker, Eduard de Ridder, Eduardito de Satyr, Vincere de Halfling en Fandath de Dief, terwijl Michiel een soort vechtmonnik was.
De dief liep wat onhandig de stad binnen, waar hij al snel in de gevangenis werd gestopt. Tja, dat komt er van. Maar spoedig ontsnapte hij en begon toen in het vrije veld zijn "beroep" met succes uit te oefenen: binnen de kortste keren stal hij een zak goud, een talisman en een paard van nietsvermoedende voorbijgangers. Gesterkt door dit succes meldde hij zich opnieuw in de stad en wist het magiegilde te overtuigen, hem tot Hoge Magiër te benoemen! Ja, zo kom je er wel in het leven. Het was wel wat slordig dat hij met paard en al het gilde binnenreed, maar dat had toen nog niemand in de gaten.
Dat veranderde wel toen de halfling zich ging toeleggen op het handhaven van de orde: ondanks zijn geringe postuur benoemde de koning hem tot Sheriff. De rest van het spel zat hij toen achter de Hoge Magiër aan - en terecht, want deze boef had wel meer spelregels overtreden. Maar het lukte niet echt om hem te pakken te krijgen, en de enkele keer dat het wel lukte, sloeg hij nog lelijk van zich af.
Met de Vechtmonnik liep het niet goed af. Op zeker moment werd hij zelf doodgeslagen, waarna Michiel het als de Boze Tovenaar probeerde. De Satyr liep ijverig rond, verzamelde wat volgelingen en spullen en werd wat sterker, en op de Ridder werd maar weing gelet - ten onrechte, naar zou blijken. De Houthakker had het pand inmiddels verlaten na een vrij kalm bestaan geleid te hebben.
Want Eduard had zich niets aangetrokken van de bliksemcarrieres van de dief en de halfling en was rustig bezig met de traditionele aanpak: stukje bij beetje sterker worden op één van beide eigenschappen ("craft" in zijn geval; de andere is "strength"). We zijn er mee opgehouden omdat het wel wat laat werd en het spel nog zeker een paar uur zou duren, maar op dat moment had de Ridder wel de beste kansen om met succes het midden van het bord te bereiken.
Maar wat bleek bij het opruimen? In het midden lag uitgerekend de "horrible black void" bovenop. Alle andere kaarten zijn gunstig of zelfs meteen winnend, maar als je de duisternis aantreft, verdwijnen alle mooie dromen van een overwinning in het niets.......
In ieder geval weten jullie nu met welk spel we bij De Morgenster soms de hele nacht zoet waren. Maar ja, ook Barricade hebben we wel eens tot vijf uur 's ochtends volgehouden. Eén potje....