Gisteren is er een nieuw spel geprobeerd, Het Spel der Tronen. Gebaseerd op een reeks fantasyboeken speelt het zich af in het land Westeros, waar vijf huizen strijden om de macht over de IJzeren Troon. Deelnemers waren Patrick, Martin, Paul en Vincent.
Doel van het spel is om, in het geval van vier spelers, zeven steden of burchten te veroveren door landen in te nemen op de landkaart. Mocht dit na tien spelrondes nog niet gelukt zijn, is de winnaar diegene met de meeste steden of burchten in zijn bezit. Als ik het me goed herinner, zijn er in totaal 18 van, dus er zullen stevige potjes gevochten moeten worden om dit te bereiken. Het spel zelf verloopt in drie fases. De eerste fase is de zgn. Westerosfase, waarin drie Westeroskaarten worden omgedraaid. Deze kaarten stellen bijzondere gebeurtenissen voor in de spelwereld, zoals rekrutering van nieuwe eenheden, verschuivingen in de machtsposities, of een aanval van de wildlingen. Nadat deze kaarten zijn uitgevoerd, begint de planningsfase. Iedereen legt bevelenfiches op het bord, die gebruikt worden om je troepen bevelen te geven. Deze worden omgedraaid neergelegd, waardoor je moet anticiperen op de acties van je tegenstanders. Er zijn vijf bevelen: een marsbevel (lopen of aanvallen), een verdedigingsbevel (geeft een verdedigingsbonus als je aangevallen wordt), een ondersteuningsbevel (stelt je in de mogelijkheid om te helpen bij naburige gevechten, en kan meerdere malen gebruikt worden waardoor het erg sterk is), een overvalsbevel (kan bepaalde bevelen van je tegenstander verwijderen) en het consolideer macht-bevel, waardoor je nieuwe machtsfiches kan verkrijgen. Deze machtsfiches zijn nodig om gebieden waar geen eenheden staan in je macht te houden, zodat ze inkomsten leveren, en vooral om invloed te verkrijgen in de drie invloedsgebieden: de ijzeren troon, de baandermannen en het hof van de koning. Hoe hoger je positie op deze invloedsgebieden, hoe sterker je staat bij bijvoorbeeld gevechten, of hoe eerder je aan de beurt bent. Vechten zelf gebeurt met infanteristen, cavalerie of vloten, maar daar komen geen dobbelstenen aan te pas. Je telt de aanvalskracht van de eenheden op, en speelt dan een speciale huiskaart die je een extra bonus of speciale eigenschap kan geven. De grootte van je leger is echter afhankelijk van je bevoorradingsmogelijkheden, één van de resources die je gebieden kunnen leveren. Belangrijk om te weten is echter dat je bevoorradingspositie pas verandert als de daarbij behorende Westeroskaart gedraaid wordt. Zo hadden wij allemaal al lang onze posities verbeterd, maar omdat we nog geen Bevoorradingskaart hadden gekregen, waren we gedwongen om onze legers klein te houden.
Na een redelijk lange uitleg (wat helaas nodig was), begonnen we rond negenen met het spel. In het begin was het nog wat aftasten, omdat de kracht van de verschillende bevelen nog niet duidelijk was, maar na verloop van tijd ging het eigenlijk vrij vlot. Vincent bevond zich vrij alleen in het Noorden, en kon via zijn vloot vrij snel naar het zuiden toe, waar hij een sterk bruggenhoofd had gevormd. Patrick zat redelijk ingesloten tussen Martin, Paul en de neutrale zwarte eenheden (het vijfde huis, waarmee niet gespeeld werd) maar kon door zijn hoogste positie op het Hof van de Koning invloedsspoor wel de postraaf gebruiken, wat hem in staat stelde bevelen te wijzigen nadat ze bekend waren gemaakt. Martin ondertussen begon aan een vrije opmars naar het zuiden, waarbij hij geholpen werd door zijn Zwaard van Valyrisch Staal, dat hem een +1 bonus in gevechten kon geven. Dit zwaard kreeg hij omdat hij het hoogste stond bij het Baandermannen-invloedsspoor. Paul, die door zijn #1 positie bij de IJzeren Troon als eerste aan de beurt was, verloor vrij rap een deel van zijn vloot, en omdat hij op een eiland begon had hij langere afstanden tot het front te overbruggen. Hij kwam dan ook al snel tot conflict met Martin. Hoewel het in het begin wat uitproberen was, liep het na verloop van tijd toch vrij snel, waarbij de meeste tijd eigenlijk verloren ging bij de planningsfase. We hebben uiteindelijk zes ronden gespeeld, waarna Paul, Patrick en Vincent elk vijf burchten en steden hadden, met drie voor Martin.
Ikzelf vond het een leuk spel. Voor €15 kan je je natuurlijk al geen breuk vallen, maar het blijft altijd afwachten hoe het daadwerkelijk speelt. Overal het algemeen waren er weinig onduidelijke situaties bij het spelen, en gingen ze voornamelijk over het inzetten van vloten. Een volgende keer zullen we hier nog extra aandacht aan besteden. Ik denk dat het spel met vijf spelers ook een stuk leuker is, omdat wit (ik) dan wat meer tegengewicht heeft in het Noorden. Het is ook enigzins jammer dat het spelbord wat nauw is, met enkele bruggenhoofden halverwege. Dat maakte het bijvoorbeeld moeilijk voor mij om met Martin te gaan vechten, op het moment dat wij toch de sterkste facties waren. Wel ben ik van mening dat het spel, met de startposities en hun plek op de invloedssporen, toch redelijk goed is uitgebalanceerd. We hadden pech met onze Westeroskaarten, waarbij we vroeg Rekrutering kregen, maar pas laat Bevoorrading, waardoor onze legers in het begin vrij klein waren. Bij de latere rondes zagen we ineens een stuk meer gevechten. Het begin was dan ook wat tam. In ieder geval waren de reacties overwegend positief, dus ik vermoed dat het een spel is dat vaker gespeeld gaat worden!
Hopelijk willen de andere spelers ook hun mening nog plaatsen, en misschien kan Martin wat foto's die hij gemaakt heeft op het forum zetten.
Evaluatie - Het Spel der Tronen - 22 september
Moderator: Vincere
Evaluatie - Het Spel der Tronen - 22 september
Dulce et decorum est pro alea mori.
-
v1nce
Het RRPG was weer niet echt meewerkend vanochtend toen ik mijn post op het forum wou zetten, dus kan ik weer opnieuw beginnen ><
Daar gaan we.
Ik kan me hier volledig vinden in de mening van Vincent.
Het spel was leuk en alhoewel de uitleg even wat tijd in beslag nam, zorgde het er wel voor dat we alles goed snapte toen we uiteindelijk gingen spelen.
Rondes verlopen volgens een duidelijke vaste volgorde en dat zorgt voor duidelijke situaties die iedereen meteen goed kan inschatten.
Het feit dat je al je orders tegelijk geeft, om dan vervolgens 1 voor 1 die orders uit te voeren betekent dat je nog wel kleine dingen kan aanpassen in je plannen.
I.E. Je heb al orders gegeven om een leger te laten marchern naar plek 1, maar je buurman die op plek 2 staat besluit om plek 3 aan te vallen, hierdoor komt plek 2 vrij en op die manier weet je ook 1 af te schermen, dus val je 2 aan als het jou beurt is.
De postraaf, het kartonnen zwaard van valeriaans staal en de ijzeren troon zijn leuke toevoegingen om bepaalde situaties een extra impuls te geven.
Nu wat negatieve dingen...
Zoals met alle spellen die kartonnen countertjes en miniaturen gebruikt vond ik het vervelend dat het bord weer zo klein was dat het soms overvolle landjes gaf (niet zo erg als met A&A maar daar hebben ze die nummerkaartjes om het overzichtelijk te houden) Zelf hou ik van overzichtelijkheid in spellen en wil ik graag in 1 oogopslag zien wat waar staat en wat de voordelen van dat land zijn, zonder dat ik alles weer aan de kant moet schuiven om te kunnen kijken wat er op het bord gedrukt staat.
De kaart zelf heeft ook zijn nadelen, helaas is hier weinig aan te doen angezien de kaart uit een fantasyreeks komt en dus daaraan is gebonden (meestal word bij het eerste boek een kaart gemaakt door de schrijver om wat duidelijkheid te verschaffen) Maar dit zorgde dus voor een knelpunt in het midden van de kaart en een slechte startpositie voor rood, groen en zwart.
Vooral voor rood, want waar Groen nog naar naar zuiden kon om uit te breiden en zwart naar het noorden zit rood al gauw knel tussen groen en zwart en ook de gele troepen die vanuit het oosten komen. Wel goed dat dit een klein beetje gecompenseert word doordat rood begint met de postraaf. Hierdoor kan je nog een klein beetje inspringen op de acties van de andere landen.
Vloten haddeden hun onduidelijkheden ja, maar het meest vervelende was dat Wit al snel klem kon worden gezet door 1 boot in de noordwestelijke zee te zetten zodat wit zelf niet de zee op kon daar. Ikzelf had het idee dat je met elkaar kon afspreken om elkaars schepen met rust te laten als je beloofde allen verder te trekken om een andere vijand ermee lastig te vallen (of misschien niet, dit levert weer wat heerlijke kansen voor een mes in de rug)
Maar goed al in al, een leuk spel en goed voor een herhaling, maar dan wel met 5 spelers om zo het spel volledig te benutten.
Kleine opmerking voor de spelers, volgende keer telefoons graag uit. Heel de tijd gaan zitten bellen of sms-en is niet bevoordelijk voor de spelsituatie.
In de bioscoop kan je ook een paar uurtjes gemist worden, warom niet als je aan het spelen ben? Als het echt zo belangrijk is dan kan je beter thuis blijven om dat belangrijke telefoontje/smsje daar af te wachten. Ikzelf heb me heel erg lopen ergeren aan het constant smsen van Martin tijdens de speelsessie en hoop dat hij de volgende keer als we weer ene spel doen zijn telefoon uit wil zetten of wil negeren. Zelf heb ik ook pas wanneer iedereen weg was gekeken naar de berichten die ik had ontvangen die avond. Kleine moeite
Daar gaan we.
Ik kan me hier volledig vinden in de mening van Vincent.
Het spel was leuk en alhoewel de uitleg even wat tijd in beslag nam, zorgde het er wel voor dat we alles goed snapte toen we uiteindelijk gingen spelen.
Rondes verlopen volgens een duidelijke vaste volgorde en dat zorgt voor duidelijke situaties die iedereen meteen goed kan inschatten.
Het feit dat je al je orders tegelijk geeft, om dan vervolgens 1 voor 1 die orders uit te voeren betekent dat je nog wel kleine dingen kan aanpassen in je plannen.
I.E. Je heb al orders gegeven om een leger te laten marchern naar plek 1, maar je buurman die op plek 2 staat besluit om plek 3 aan te vallen, hierdoor komt plek 2 vrij en op die manier weet je ook 1 af te schermen, dus val je 2 aan als het jou beurt is.
De postraaf, het kartonnen zwaard van valeriaans staal en de ijzeren troon zijn leuke toevoegingen om bepaalde situaties een extra impuls te geven.
Nu wat negatieve dingen...
Zoals met alle spellen die kartonnen countertjes en miniaturen gebruikt vond ik het vervelend dat het bord weer zo klein was dat het soms overvolle landjes gaf (niet zo erg als met A&A maar daar hebben ze die nummerkaartjes om het overzichtelijk te houden) Zelf hou ik van overzichtelijkheid in spellen en wil ik graag in 1 oogopslag zien wat waar staat en wat de voordelen van dat land zijn, zonder dat ik alles weer aan de kant moet schuiven om te kunnen kijken wat er op het bord gedrukt staat.
De kaart zelf heeft ook zijn nadelen, helaas is hier weinig aan te doen angezien de kaart uit een fantasyreeks komt en dus daaraan is gebonden (meestal word bij het eerste boek een kaart gemaakt door de schrijver om wat duidelijkheid te verschaffen) Maar dit zorgde dus voor een knelpunt in het midden van de kaart en een slechte startpositie voor rood, groen en zwart.
Vooral voor rood, want waar Groen nog naar naar zuiden kon om uit te breiden en zwart naar het noorden zit rood al gauw knel tussen groen en zwart en ook de gele troepen die vanuit het oosten komen. Wel goed dat dit een klein beetje gecompenseert word doordat rood begint met de postraaf. Hierdoor kan je nog een klein beetje inspringen op de acties van de andere landen.
Vloten haddeden hun onduidelijkheden ja, maar het meest vervelende was dat Wit al snel klem kon worden gezet door 1 boot in de noordwestelijke zee te zetten zodat wit zelf niet de zee op kon daar. Ikzelf had het idee dat je met elkaar kon afspreken om elkaars schepen met rust te laten als je beloofde allen verder te trekken om een andere vijand ermee lastig te vallen (of misschien niet, dit levert weer wat heerlijke kansen voor een mes in de rug)
Maar goed al in al, een leuk spel en goed voor een herhaling, maar dan wel met 5 spelers om zo het spel volledig te benutten.
Kleine opmerking voor de spelers, volgende keer telefoons graag uit. Heel de tijd gaan zitten bellen of sms-en is niet bevoordelijk voor de spelsituatie.
In de bioscoop kan je ook een paar uurtjes gemist worden, warom niet als je aan het spelen ben? Als het echt zo belangrijk is dan kan je beter thuis blijven om dat belangrijke telefoontje/smsje daar af te wachten. Ikzelf heb me heel erg lopen ergeren aan het constant smsen van Martin tijdens de speelsessie en hoop dat hij de volgende keer als we weer ene spel doen zijn telefoon uit wil zetten of wil negeren. Zelf heb ik ook pas wanneer iedereen weg was gekeken naar de berichten die ik had ontvangen die avond. Kleine moeite
-
Wijlen Fandath Ryne
- Supreme Grandmaster
- Berichten: 3081
- Lid geworden op: donderdag 14 oktober 2004, 18:23
Och, ik heb eigenlijk niet zo heel veel toe te voegen aan wat jullie al schreven. Leuk spel, nog eens doen, en zo. Ook met Patrick ben ik het wel eens - het was wel vervelend dat je de countertjes opzij most schuiven om te zien wat er in een gebied aanwezig/te krijgen was.
Ik weet niet zo zeker of het met vijf spelers goed te spelen is. Het was nu al behoorlijk krap op het bord, vooral in het gedeelte waar Patrick, Martin en ik elkaar in de weg zaten. Gelukkig hadden Patrick en ik een grens afgesproken waardoor er nog een beetje te plannen viel. Ik denk trouwens dat je met z'n vieren beter zwart dan rood kunt laten meespelen - desnoods met de rode stukken
. Staat er in de regels niets over welke huizen er meespelen bij een bepaald aantal spelers?
De geluksfactor tijdens de Westerosfase vind ik trouwens wel een (klein) minpuntje. Ook al heb je de gebieden, dan is het nog maar afwachten of je bijvoorbeeld kunt rekruteren - dat zag ik toch liever anders.
Ik weet niet zo zeker of het met vijf spelers goed te spelen is. Het was nu al behoorlijk krap op het bord, vooral in het gedeelte waar Patrick, Martin en ik elkaar in de weg zaten. Gelukkig hadden Patrick en ik een grens afgesproken waardoor er nog een beetje te plannen viel. Ik denk trouwens dat je met z'n vieren beter zwart dan rood kunt laten meespelen - desnoods met de rode stukken
. Staat er in de regels niets over welke huizen er meespelen bij een bepaald aantal spelers?De geluksfactor tijdens de Westerosfase vind ik trouwens wel een (klein) minpuntje. Ook al heb je de gebieden, dan is het nog maar afwachten of je bijvoorbeeld kunt rekruteren - dat zag ik toch liever anders.
"Fulminictus...Fulminictus....gauw! Geef me het toverboek!" riep de magier, alert als immer
