Middle Earth Collectible Card Game

[Tarmba]

Middle Earth CCG.

ME-CCG is gebaseerd op het werk van Tolkien, maar daar hou ongeveer de vergelijking wel op, want met dit spel zit je (in tegenover stelling van LOTR-CCG niet vast aan In de ban van de ring of de Hobbit). Natuurlijk kan je het wel proberen, om net als Frodo de ring te gaan vernietigen, maar erg makkelijk is dat zeker niet.
Ook kon je wel de Hobbit (met de latere booster The Dragons zelfs in detail) na spelen, maar er waren ook andere opties.

De eerste basis set bestond uit een aantal type kaarten Resource (items, faction, Allies en events), Caracter (Man, Elf, Dunadain, Hobbit en Dwarf, die weer allerlei kwalificaties hadden als warrior, sage, diplomat), site & Region (die de plaatsen en regio’s vertegenwoordigen), en hazards (creatures en events).
De basis heette The Wizards en was puur gebaseerd op het verhaal van de Istari (wijze raad rond Saruman) en bestond uit de twee blauwe tovenaars Alatar en Palando, Radagast de bruine, Gandalf de grijze en Saruman de witte. Bedoeling van het spel is dat je de bevolking van midden aarde aan jou zijde moet krijgen, wie dat het eerst voor elkaar heeft en een aantal maschalling points heeft (zittende in items, allies, factions en caracters, maar ook in verslaan van creatures zit) heeft gewonnen. Door van stad naar stad te trekken, caracters op te halen, items te vinden (die in jou dek natuurlijk allemaal zitten) en uitspelen van events kom je aan deze punten, terwijl je tegenspeler zijn hazards speelt dat moet voorkomen.

Voordeel van dit spel is dat je dus een compleet eigen scenario kon spelen, en in de wereld van Tolkien kon bewegen zonder aan de meester zijn werken te hoeven komen, en uitgever Iron Crown Enterprise (ICE) bracht totaal 4 boosters en nog twee basis sets uit, dus was er steeds nieuwe kaarten te verzamelen, wat voor mij de grote zwakte was van alle CCG games. Je kocht geen compleet spel, maar een iets dat vooral als verzameling bedoeld was, inclusief dat sommige kaarten gewoon verdomd moeilijk aan te komen was. (waaronder de One Ring, die zelfs op een gegeven moment iets van 45 dollar in de losse verkoop/handel deed), maar goed dat was zo.

De eerste booster werd The Dragons, waar vooral een dwergen minded speler erg bevoordeeld werd, het werd een beetje schier onmogelijk om van een dwergendeck te winnen, zeker als deze in combinatie met Palando werd gebracht en resource event Return Exiles werd gespeeld had je eigenlijk al verloren. Nu was het niet de makkelijkste weg, maar wel de snelste weg om je punten te verzamelen, goed je moest eerst even een draak zijn huis uit meppen, (wat redelijk zwaar was) en veel toegevoegde items met de naam Hoard items in je deck hebben, wat je natuurlijk van te voren wel voor zorgde dat deze twee in je deck zaten, enige wat de tegenstander werkelijk kon doen was zo veel mogelijk draken uitspelen tegen de party die dit zo wilde, maar ja dan moesten de kaarten wel gelijkwaardig zijn aan de site path (waar bepaalde symbolen in zaten als wilderniss, dark domain, ect ect) om dat te hebben en natuurlijk in jouw deck moesten zitten.
Maar met Booster 2 werd dit euvel opgelost, doordat men nieuwe type caracters introduceerde, ze zagen er ook anders uit dan de normale, waren paars (waar de normale caracters blauw/grijs van kleur waren) en hadden de bijschrift ‘agent’ gekregen.
Je had een algemene invloed van 25, plus 10 van je wizard, en een aantal grotere caracters hadden er persoonlijk ook wat, daarmee kon je caracters aan je partys toevoegen, en zo met b.v Thorin, Dain of Thrain een heel dwergen leger beheren, waarmee je wat makkelijker een draak versloeg dan een Elfenleger (en return Exiles was een dwarf specific faction kaart, speelbaar op Thorin, Thrain, Balin of Dain, inderdaad king under the mountain) maar in de nieuwe set Dark Minions zaten twee dwergen, Fori the beardless was daarbij wel de meest handige, die had zo als de meeste dwergen Blue Mountains als home site en kon daarmee net iets meer beïnvloeden dan een dwergenspeler lief was. Met fori werd de balans weer teug gebracht.

Met Dark Minions werd nieuwe dingen geïntroduceerd, waar de tweede basis set ook gebruik van kon maken, die verders helemaal het zelfde werd als The Wizards in grote lijnen, met deze verstandhouding dat nu het geheel op de Nazgul gebaseerd werd, kortweg je kan zowel een good als evil campagne volgen. Ook kon je niet alleen een rally tegen de andere Nazguls spelen maar ook dus tegen The Wizards, waar het duidelijk is dat de een de ring wil heroveren en de andere hem willen vernietigen. En je kon als je de juiste resource had (en ook zo zeldzaam was als de One Ring) Sauron zelf spelen(het heette dan ook niet voor niets The Lidless Eye), wat het allemaal wat leuker maakte om te spelen, zeker omdat agents uit de eerder vernoemde Dark Minions zowel caracters konden zijn in een Minion company als Agent er tegen soms een lastig figuur.
Een tweede basis set verdiende twee boosters, en die kwamen ook, Against The Shadow waar nog meer ellende voor de overt (good) companies kwamen en wat misschien wel de meest interessante van alle was, The White Hand. Normaal was het zo als een corruption check mislukte bij een wizard (of caracter maar die verdween uit het spel) was het spel over, nu konden (dus meer in de geest van Tolkien waar op Gandalf na alle wizards in corruptie vervielen) kon je wizard dus tegen de zaak keren, en een ‘fallen wizard’ worden.

Er kwamen vertalingen van de Wizards decks (ook in het Nederlands), en langzaam kwam de film van Peter Jackson, waar commercieel als dat allemaal is ook een CCG game aan vast zat, wat ICE de steun van o.a. Tolkien Enterprise kosten, maar er kwam, in een wanhoopspoging het spel in zijn populariteit te redden een complete set (The Ballrog waar je i.p.v. een Nazgul of Wizard dus de Ballrog als hoofd caracter kreeg) maar waar ICE eerst grof geld verdiende aan verkoop van de pakjes en setjes was dit in één klapcompleet wat dus mensen hem maar éénmalig lieten kopen en geen rendement voor ICE er in zat.

Het spel verdween ten tijden van het verschijnen van The Fellowship, en zelfs op de website van ICE is er niets terug te vinden wat ik heb ervaren als één van de leukste fantasy type spellen ooit… … …