Het Rotterdamse Roleplayers Gilde

Props, letterlijk uitgespeelde dialogen, geacteerde personages. Hoever kun je gaan? Wat is de limiet? Vroeger deed ik nog weleens iets met echt gebrouwen potions (cola met wortelsap), tegewoordig beperk ik me tot kaarten en bij tijd en wijle een rekwisiet. Wel zou ik personages meer willen uitdragen, dus wat extraverter handelen, maar het is lastig dat aan te leren.

Das wel een weird verhaal. Enig idee hoe dat spel heette?
Ik kan me een zekere sessie herinneren waarin één van de personages een sokpop gebruikte om een conversatie uit te spelen. Die persoon was vincere Wat was de oorzaak daarvan??? Het is me ontschoten! (Ik was de GM)

Gaat het te ver om iemand die door magie onzichtbaar is onder de tafel te laten zitten?

Ik vind dat je best iemand apart kan nemen als ie alleen is (of een briefje). Zelf heb ik de neiging om, vooral bij combat, m'n specifieke acties uit te beelden, omdat het dan een stuk duidelijker is dan een ietwat vage beschrijving. Bijvoorbeeld als ik iemand op een bepaalde manier wil slaan om een opening te vinden waarin ik dan steek.


Ach ja, die sokpop. We speelden toen in Delft, en kwamen met onze party in Avorum de party van scouting tegen (waar ik ook inzat). Dus toen hebben mijn beide characters met elkaar gesproken en ik geloof dat ik alle goede spullen van m'n scoutingcharacter toen heb gekregen (inclusief de baard van de dwerg uit de scoutingparty).

twee personages tegelijk werkt niet zo lekker, maar dit leverde wel een mooi verhaal op. Ik weet niet hoe dat spel heette maar ik had het wel uit eerste hand. het zal wel zoiets zijn geweest als netherworld ofzo.

Even voor de duidelijkheid, Tijn wilde dat ik de conversatie tussen m'n beide characters met een sokpop uitspeelde.

Sok pop verhaal vind ik wel weird. Andere kant zijn er wel supergave voorstellingen van poppenspelers die zo'n pop echt laten leven, misschien wel erg tof als je dat kan als DM.

Ik heb het nog niet zo veel gebruikt maar live naspelen is wel een idee wat ik hier dus even heb opgedaan.. en zeker ook wel zlef eens ga toepassen.

Tof ideetje van die potion trouwens...

Beste Caligari,

Het spel en het evrhaal komen volgens mij uit mijn kast.
Het heet Wraith: The Oblivion en is vet out-of-print. Wij werden er inderdaad erg naar van, maar meer door de "grafsfeer" dan door het spelen van npc achtige rollen uit iemands verleden.

Die techniek gebruik ik ook voor World of Darkness Mage, waarbij je een innerlijke magische ziel hebt, die met je praat... is erg leuk, hebben spelers enorm veel interactie en schakkeling met het verhaal!

groet,

Ik hoop dat je het niet erg vind dat ik het (verkeerd) heb verteld.

Hey Gast!

Nee hoor, da's niet erg. Het is een waargebeurd verhaal en tja het is voor mij een wijze les dat ook rpg een grens kent. (geen taboe! Wel een grens...)

Hoe is het nou met jou trouwens?

Lijkt me sowieso gezellig, wanneer zit je daar in?
Kom ik volgende week een keer bijpraten...

Gr,