Axis and Allies

[Rogier]

en dat is geen geintje ...

[Rogier]

... alhoewel .... strategisch ben ik zwak in het uitdenken van strategieën, maar niet in nieuwe dingen zien en uitproberen en vaak onlogische sets doen wat tegenstanders moeilijk maakt mijn gedachten te kunnen 'raden'.

Het feit is ook dat bijvoorbeeld schaken mij echt problemen levert, vooral door mijn eerste punt; vooruit denken.

[Wijlen Fandath Ryne]

A&A heeft wel strategische aspecten, maar is ook in belangrijke mate een tactisch spel. Bij een spel als Britannia speelt strategie juist een grotere rol.

[Wijlen Fandath Ryne]

Het feit is ook dat bijvoorbeeld schaken mij echt problemen levert, vooral door mijn eerste punt; vooruit denken.

Anders dan vaak gedacht wordt, is vooruit denken niet een bijzonder belangrijke vaardigheid bij schaken. Het is vooral patroonherkenning.

[Rogier]

wat is het verschil tussen tactiek en strategie?

[Rogier]

het onthouden van en het ontfutselen van GETALstructuren is een van mijn grootste kwaliteiten op intellectueel gebied, volgens test(s).

Prijs het niet in de hemel want dan nog benader ik het gemiddelde (dat betekent waarschijnlijk dat de rest daar onder zit).

[Wijlen Fandath Ryne]

Strategie is langetermijndenken, gebaseerd op algemene kenmerken en doelstellingen. Taktiek is goed gebruik maken van mogelijkheden die zich op een bepaald moment aandienen.

Axis & Allies is vooral taktisch: je moet weten welke gevechten gunstig zijn en welke niet. De strategie is meestal wel duidelijk: versla een van de vijandelijke landen.
Britannia (bordspel voor vier spelers over de geschiedenis van Engeland) kent veel eenvoudiger gevechten die niet moeilijk te beoordelen zijn. Maar daar komt de vraag om de hoek kijken of je zo'n gevecht wel moet voeren: als je het wint, verzwak je dan de ene tegenstander niet te veel, en heeft een ander daar groot voordeel bij?
Schaken..... tja, dat heeft het allebei.

[Wijlen Fandath Ryne]

.....dan nog benader ik het gemiddelde (dat betekent waarschijnlijk dat de rest daar onder zit).

Dat kan niet.

[Rogier]

wat kan niet?

[Wijlen Fandath Ryne]

Je kunt niet het gemiddelde benaderen als de rest er onder zit. Dat heb je nou eenmaal met gemiddelden.

[Rogier]

ik heb het over de gemiddelden van de gemiddelde Europeaan/Nederlander/Wereldburger.

[Wijlen Fandath Ryne]

Zijn dat dan niet de mensen die je verstaat onder "de rest"? Of bedoel je met "de rest" je overige kwaliteiten? Dat is wat al te bescheiden hoor!

[Rogier]

hmmm, misverstand denk ik, de rest zijn mijn andere testresultaten.
De rest is dus niet de wereldbevolking.

[Wijlen Fandath Ryne]

Ha, dat dacht ik intussen ook...... komkom, zo erg zal het toch niet zijn.......

[Rogier]

maar goed, hoe het dan komt dat mijn A&A spel twee keer niet zo denderend is geweest, kan ik dus niet zeggen. ???
Toeval of gewoon slecht gespeeld t.o.v. de tegenstander.

[Rogier]

Het feit is ook dat bijvoorbeeld schaken mij echt problemen levert, vooral door mijn eerste punt; vooruit denken.

Anders dan vaak gedacht wordt, is vooruit denken niet een bijzonder belangrijke vaardigheid bij schaken. Het is vooral patroonherkenning.

Dus als ik het goed begrijp, onderscheid jij op het schaakbord al snel het bloemetjesmotief van het ruitjesmotief?

[Thekkur]

hahah
Wat is die patroonherkenning precies fandath? is dat het simpelweg uit je hoofd kennen van duizenden mogelijke zetten?

[Rogier]

Duizenden? Miljoenen mogelijkheden!

[Wijlen Fandath Ryne]

Nee, dat gaat om het herkennen van bepaalde configuraties van stukken en pionnen die relatief vaak voorkomen omdat ze een logische opstelling vormen. Als zoiets op het bord komt, geeft dat mogelijkheden die je kunt overwegen. Die mogelijkheden zijn niet per se in iedere situatie de beste, maar ze geven wel aanknopingspunten om een (strategisch) plan te maken of om een (taktische) zettenreeks door te rekenen. Goede schakers zijn vooral goed omdat ze weten waarover ze moeten nadenken.
Schaakgrootmeesters herkennen, vaak onbewust, veel van zulke patronen. Kwestie van ervaring: het is in veel gevallen hun vak, ze hebben al heel veel schaakstellingen gezien, en partijen die daartoe leiden en op een bepaalde manier verder gaan.

Daar zijn aardige experimenten mee gedaan. Als je een normale schaakstelling op het bord zet, iemand er een minuut naar laat kijken en hem dan vraagt om die stelling uit z'n hoofd op te zetten, kan een goede grootmeester dat bijna foutloos, maar een beginner bakt er niets van.
Maar als je de stukken en pionnen zomaar willekeurig door elkaar zet, en het dan vraagt, is er geen verschil: ze kunnen het geen van beiden. De grootmeester heeft in het eerste geval de stelling vooral onthouden omdat hij allerlei patronen herkende die hij al eerder gezien had. In het tweede geval zijn zulke patronen er niet en is het voor allebei even moeilijk.

[Rogier]

Daarom lijkt schaken mij eerder iets soort gelijks als bridge of pokeren dan bijvoorbeeld het kaartspelletje Memory en dingen als in het casino kaarten tellen en onthouden (zoals Rainman).

Er zijn ook mensen die gewoon willekeurige getallen reeksen goed kunnen onthouden.
Andere mensen die willekeurige getallen reeksen voor zich krijgen zullen proberen om bepaalde patronen er in te zoeken waardoor ze gemakkelijker de te onthouden getallen weer in hun geheugen op kunnen roepen.

Daarentegen is naarmate de getallenreeksen groter worden, dat men de te onthouden getallen meer gaat gokken.

Bovenstaande is totaal niet gebaseerd op artikelen of wetenschappelijk nieuws, dit is zo'n beetje de ervaring die ik er mee heb. Dus of het klopt weet ik niet, maar ik vermoed dat er wel een paar punten van waarheid in zouden kunnen zitten.

[Wijlen Fandath Ryne]

Dat klopt inderdaad wel. Veel goede schakers zijn ook goede bridgers en/of pokeraars. Ik niet trouwens, kaartspellen liggen mij niet erg.

[Rogier]

Tijdens mijn opleiding was er eens in een les X een klassikale oefening, gewoon voor de gein.

De vraag was: Hoeveel puntjes staan er op de sheet? (met +/- 5 afwijking)
De sheets werden 5(?) seconden getoond en de puntjes waren niet homogeen verdeeld. Het aantal leerlingen is een gok maar zo ongeveer.

De eerste sheet bevatte 7 punten. (+/- 30 leerlingen hadden het goed).

De tweede sheet bevatte 65 punten. (3 leerlingen hadden het goed)

De derde sheet bevatte 171 punten. (1 leerling had het goed).

Van alle sheets had ik ze alledrie goed m.b.t. het aantal puntjes.
Toen de leraar vroeg wie de laatste goed had wees mijn buurman naar mij: "Hij heeft alles goed en zit er in totaal 3 naast." (of zo iets)

Het punt is echter dat het net zoals pokeren (en schaken?) een behendigheidje is en als je daar in eerdere ervaringen reeds mee hebt gestoeid, is het niet zo heel moeilijk om dat in een andere setting nog eens te doen.

Nu kun je op het oog proberen te schatten hoeveel puntjes er staan.
Maar wat ik in feite deed was: ik deelde binnen 1 seconden de sheet op in fictieve rasters. Beoordeelde in de 2e seconde de verschillen aan puntjes in de rasters en trok de rasters globaal wat anders (of zo iets, tja het is al lang geleden hoor). En in de 3e en 4e seconden telde ik het aantal puntjes per raster. In de 5e seconde vermenigvuldigde ik dit met het aantal fictieve rasters en schreef het aantal dat ik schatte op papier.
Eigenlijk gewoon een behendigheidstrucje dus.
Waarom de rest van de klas dat niet kon/deed weet ik niet. Misschien waren de dames in de klas veel interessanter om naar te kijken?

[Wijlen Fandath Ryne]

Het punt is echter dat het net zoals pokeren (en schaken?) een behendigheidje is en als je daar in eerdere ervaringen reeds mee hebt gestoeid, is het niet zo heel moeilijk om dat in een andere setting nog eens te doen.

Dat is wel wat kort door de bocht. In ieder geval bij schaken, en naar ik aanneem ook bij pokeren en bridge, komt er veel kennis en ervaring bij kijken.

[Rogier]

Het was meer als grapje met waarheidsgehalte bedoeld.
Onlangs is door de rechtbank pokeren gecategoriseerd als een behendigheidsspel i.p.v. een gokspel.

Natuurlijk slaat behendigheid op het feit dat het een combinatie is van veel kennis en ervaring in het spel.

Anders dan gokken èn dobbelen!

[Wijlen Fandath Ryne]

Onlangs is door de rechtbank pokeren gecategoriseerd als een behendigheidsspel i.p.v. een gokspel.

Terecht.